Deze website presenteert min of meer symbolische afbeeldingen van de Vliegenzwam (Amanita muscaria) en van Psilocybes in de christelijke kunst en behandelt de rol, die de Heilige Graal of Sacred Mushroom en andere entheogene planten en paddenstoelen in het ontstaan en de ontwikkeling van het christelijk geloof en andere religies hebben gespeeld.
This website presents more or less symbolic representations of the Fly Agaric (Amanita muscaria) and of Psilocybes in christian art and discusses the role, the Holy Grail or Sacred Mushroom and other entheogen plants and fungi have played in the origin and development of the christian faith and other religions.
De teksten zijn voor een belangrijk deel ontleend aan mijn door A3 boeken in 2012 uitgegeven boek "De geheimen van Hildegard von Bingen" (zie ook : www.earth-matters.nl/165/7459/hallucinogenen/de-geheimen-van-hildegard-von-bingen.html) en het hoofdstuk "Hildegard of Bingen. Unveiling the Secrets of a Medieval High Priestess and Visionary" in het in 2013 bij North Atlantic Books onder redactie van John A. Rush verschenen boek "Entheogens and the Development of Culture. The Anthropology and Neurobiology of Ecstatic Experience".
The texts are for the greater part derived from my in 2012 published book "De geheimen van Hildegard von Bingen" (also see : www.earth-matters.nl/165/7459/hallucinogenen/de-geheimen-van-hildegard-von-bingen.html) and from the chapter "Hildegard of Bingen. Unveiling the Secrets of a Medieval High Priestess and Visionary" in the by John A. Rush edited and in 2013 by North Atlantic Books published book "Entheogens and the Development of Culture. The Anthropology and Neurobiology of Ecstatic Experience".
Voor de inhoud, zie : http://www.clinicalanthropology.com/entheogens-and-the-development-of-culture, waar in hoofdstuk 4 op afroep 63 foto's uit "De geheimen van Hildegard von Bingen" worden weergegeven.
For the content, see : http://www.clinicalanthropology.com/entheogens-and-the-development-of-culture, where in chapter 4, 63 photo's from "De geheimen van Hildegard von Bingen" are depicted.
In een van zijn eerder verschenen boeken "The Mushroom in Christian Art", John Rush "... analyzes the prevalence of a certain motif - the mushroom - in Christian art, proposing that this image is evidence of the true foundation of Christianity and the Catholic Church. Examining Christian art from 200 CE to the present, Rush argues that Jesus was not an acutal, historical person, but a personification of the Holy Mushroom Amanita muscaria and the mystical experience brought about by the ingestion of psychedelic plants and fungi by early, experimentally minded Christian sects ..."
In one of his earlier published books "The Mushroom in Christian Art", John Rush "... analyzes the prevalence of a certain motif - the mushroom - in Christian art, proposing that this image is evidence of the true foundation of Christianity and the Catholic Church. Examining Christian art from 200 CE to the present, Rush argues that Jesus was not an acutal, historical person, but a personification of the Holy Mushroom Amanita muscaria and the mystical experience brought about by the ingestion of psychedelic plants and fungi by early, experimentally minded Christian sects ..."
Daarnaast worden op deze website afbeeldingen getoond, die niet in (een van) beide boeken werden of konden worden opgenomen.
On this website, also pictures are shown, that were not or could not have been included in (one of) both books.
Voor recensies, zie : http://degeheimenvanhildegardvonbingen.weebly.com.
For reviews, see : http://degeheimenvanhildegardvonbingen.weebly.com.
Klik hier om te bewerken.
ADAGIUM
Richten we ons op de religieuze leringen, dan kunnen we herhalen : het zijn stuk voor stuk illusies. Niemand mag gedwongen worden ze voor waar aan te nemen (Freud)
Focusing on the religious teachings of the bible, we can repeat : they are all illusions. No one may be forced to accept them to be true (Freud)
“All religions are equally sublime to the ignorant, useful to the politician, and ridiculous to the philosopher” (Lucretius, Romeinse filosoof, 99-55 voor de zogenaamde "geboorte" van Christus)
“All religions are equally sublime to the ignorant, useful to the politician, and ridiculous to the philosopher” (Lucretius, Roman philosopher, 99-55 before the so called "birth" of Christ)
Richten we ons op de religieuze leringen, dan kunnen we herhalen : het zijn stuk voor stuk illusies. Niemand mag gedwongen worden ze voor waar aan te nemen (Freud)
Focusing on the religious teachings of the bible, we can repeat : they are all illusions. No one may be forced to accept them to be true (Freud)
“All religions are equally sublime to the ignorant, useful to the politician, and ridiculous to the philosopher” (Lucretius, Romeinse filosoof, 99-55 voor de zogenaamde "geboorte" van Christus)
“All religions are equally sublime to the ignorant, useful to the politician, and ridiculous to the philosopher” (Lucretius, Roman philosopher, 99-55 before the so called "birth" of Christ)
Plaincourault
Mijn eerste kennismaking met min of meer symbolische
afbeeldingen van Jezus als Vliegenzwam in de christelijke kunst
begon met de publicatie van een afbeelding van de fresco van
Adam en Eva in het paradijs in de kapel van de abdij van
Plaincourault (1291) in het boek "The Sacred Mushroom and the
Cross" van John M. Allegro (1970).
The Sacred Mushroom and the Cross
De Nederlandse (en Duitse) vertaling volgde in 1971.
"De Heilige Paddestoel en het Kruis" speelde een rol in de
avondvullende uitzending van het Simplistisch Verbond op
kerstavond 1976 over de Vliegenzwam, waarin Koot & Bie op
bezoek gingen bij Allegro op het eiland Man.
John Marco Allegro (1923-1988) was een Engelse taalgeleerde (filoloog), die zich had toegelegd op het Aramees, Soemerisch en andere “dode” talen. Hij maakte deel uit van het team van taalwetenschappers en joodse en rooms katholieke schriftgeleerden, die de Dode Zee- of Qumran-rollen bestudeerden en vertaalden.
Na publicatie van enkele eerdere boeken over zijn bevindingen, verscheen in 1970 zijn boek “The Sacred Mushroom and the Cross. A study of the nature and origins of Christianity within the fertility cults of the ancient Near East” (1970). Eveneens in 1970 werd de Duitse vertaling “Der Geheimkult des Heiligen Pilzes” uitgebracht, en de Nederlandse versie “De Heilige Paddestoel en het Kruis” volgde in 1971.
De Qumran-rollen werden rond of kort voor de veronderstelde geboorte en de daarop volgende 33 jaar van het leven van Jezus geschreven. Volgens Allegro verschaften de Dode Zee-rollen ons inzicht in het leven van een Joodse sekte aangeduid als de Essenen.
Hij vond opvallend overeenkomstige fonemen in het Soemerische schrift, die zowel in het Aramees, als in de semitische, klassieke en Indo-Europese talen terugkeerden, op basis waarvan hij concludeerde, dat het christelijk geloof zijn wortels zou hebben in de verering en het gebruik van de heilige paddenstoel Amanita muscaria tijdens door sjamanen geleide rituelen en ceremonieën, die deel uitmaakten van een vruchtbaarheidscultus, die haar oorsprong vond in de bakermat van de belangrijkste religies en mythologieën, het oude Soemerië (Mesopotamië) en uit nog oudere “heidense” vruchtbaarheidsriten was voortgekomen.
Hij baseerde zich hierbij op jarenlange analyses en vergelijkingen van de oorspronkelijke Hebreeuwse bijbelteksten met woorden uit de Soemerische en andere oude talen als het Aramees. In oude teksten trof hij door de joden overgeleverde, naar de “sproetige” of “rood met wit gevlekte” paddenstoel verwijzende namen aan voor het door aartsvader Jakob of Israel aan zijn oudste zoon geschonken pronkgewaad, voor bijbelse figuren als Barnabas en voor Jezus gebruikte namen als de “panter” en “gevlekte huid”.
De betekenis van Jahwe zou eveneens naar de Vliegenzwam verwijzen. De tonsuur bij monniken (zie de afbeelding hieronder) zou bedoeld zijn geweest om de hallucinogene stof in het op de kaalgeschoren plek gelegde rode vlies van de hoedhuid via de fijne adertjes in de hoofdhuid op te nemen zonder de bijwerkingen bij orale consumptie te hoeven ervaren.
Voorafgaand aan de verschijning van het boek was er onder aanvoering van de Gordon Wasson, auteur van Soma : Divine Mushroom of Immortality (1968), CIA-agent en bankier van het Vaticaan en als zodanig regelmatige bezoeker van de paus, een hetze tegen Allegro gestart, die achteraf niet op Wasson’s eigen onderzoek van Allegro’s werk bleek te zijn gebaseerd.
In "De Dode-Zeerollen en de verzwegen waarheid" van Michael Baigent & Richard Leigh (1991/2004) wordt de correspondentie tussen John Allegro en enkele van zijn eveneens bij de vertaling en bewerking van de Qumranrollen betrokken collega's uitvoerig weergegeven.
Recent heeft Irvin (2008) aangetoond, dat Wasson het boek niet zelf had gelezen, maar zich op een joodse rabbi en een katholieke priester had verlaten, die een persoonlijk, dan wel door het Vaticaan gevoed belang hadden om de bevindingen en beweringen van Allegro op voorhand te ontkrachten en ontkennen.
In hoofdstuk 14 "R. Gordon Wasson: The Man, the Legend, the Myth: Beginning a new History of Magic Mushrooms, Ethnomycology and the Psychedelic Revolution" van het eind juli 2013 onder redactie van John Rush verschenen boek "Entheogens and the Development of Culture. The Anthropology and Neurobiology of Ecstatic Experience" gaat Jan Irvin diepgaand in op de rol, die Gordon Wasson speelde in de : "... cover-up of a mind control and propaganda campaign regarding mushrooms and the field of ethnomycology that reaches to the highest levels of the U.S. government, intelligence and banking, and may tie directly into MK-ULTRA.
We've also seen a concerted effort to cover up the origins of one of America's wealthiest banking families - the Morgans. We've seen ties to the American fascists."
Monnik met "stralen" of "lamellen"
aureool, monnikskap en tonsuur |
Kerk van Sint Michael
Hildesheim
Boom der Kennis
Adam en Eva (1192)
Adam en Eva
Tree of Life
San Sadurni
Osormont (Spanje)
12e eeuw
Vliegenzwam op het strijdtoneel
Visigotische kunst Spanje (476-711)
In 477 bekeerden de Visigoten zich tot het christendom
Vliegenzwam als knop
van een stoelleuning
Na het eten van in de herfst uit de hemel
neerdalende rode "manna" (Vliegenzwam)
benevelde man : miniatuur De vier seizoenen
(12e eeuw Hildegard von Bingen)
Na het eten van in de herfst uit de hemel
neerdalende rode "manna" (Vliegenzwam)
benevelde man : miniatuur De vier seizoenen
(12e eeuw Hildegard von Bingen)
Adam en Eva worden uit het "hemelse"
paradijs verjaagd, nadat zij hem tot het
nuttigen van de verboden vrucht (en dat is
geen appel) heeft verleid en hij volledig "out"
is gegaan : let op het rood-witte (Vliegenzwam)
en blauwe kader (Psilocybe), dat overeenkomt
met een omgeklapt gehalveerd primordium
Afname van het kruis oftewel beëindiging van
de trip : Jezus met rood aureool geflankeerd
door mushroom trees
Afname van het kruis oftewel beëindiging van
de trip : Jezus met rood aureool geflankeerd
door mushroom trees
Bebaarde heilige met een gouden aureool met rood kruis
en sporen producerende (?) paddenstoelen op de grond
In het fresco de "Triomf van de Kerk" (Andrea Bonaiuti, 1367) in de Spaanse kapel van
de Santa Maria Novella in Florence zien we het omgekeerde. Rechts boven het midden
worden naakte mensen afgebeeld, die in (appel)bomen klimmen en "fruit" plukken, dat
wil zeggen "snoepen" van de verboden vruchten, casu quo van de Vliegenzwam.
De Sixtijnse kapel
In het fresco van De Zondeval en De Verdrijving uit het Paradijs in de Sixtijnse kapel worden Adam en Eva staand en liggend onder een tak met geelgroene vijgenbladeren, ergo niet met rode "appels" (casu quo de entheogene Vliegenzwam) voorziene boom afgebeeld, waarbij Adam onder het toeziende oog van een gedeeltelijk als mens weergegeven slang (de verleider of de duivel) naar een vijgenblad reikt en Eva een vijgenblad aangereikt krijgt om hun naaktheid te bedekken.
Verder worden in het fresco van Het Laatste Oordeel of Het Einde der Tijden de heidenen, casu quo de klassieke filosofen en geleerden, en de christenen, oftewel de theologen, niet tegenover elkaar, maar naast elkaar afgebeeld. Aldus wordt door Michel Angelo (en paus Sixtus IV) in de late 15e eeuw gelijkwaardigheid en vreedzame co-existentie gepredikt, zoals heden ten dage bij de Russisch orthodoxe priesters en sjamanen in Kamchatka altijd nog gebruikelijk is.
De hellehond
Van de hellehond of Cerberus, de uit de Griekse mythologie afkomstige bewaker van de onderwereld, worden in de vroeg christelijke kunst zelden afbeeldingen aangetroffen. Tot ver in de middeleeuwen waarschuwde dit steeds in combinatie met of aanwezigheid van een entheogene plant of paddenstoel afgebeelde (driekoppige) fabeldier echter het kerkvolk voor de gevaren van, casu quo verbood hen het gebruik van psychoactieve flora of fungi, die exclusief waren voorbehouden aan een select gezelschap van ingewijden als de priester (sacrament, transsubstantiatie), de hogepriesteres of de sjamaan, of uitsluitend in zijn of haar aanwezigheid en/of onder zijn of haar toezicht mochten worden gebruikt (potions, heksenzalf: witches' flying ointment ) of geconsumeerd, zoals dat bij enkele Siberische volkeren bij geboortes, huwelijken en begrafenissen altijd nog gebruikelijk is.
Er slechts één antieke afbeelding van dit vaak met de slang of caduceus, het symbool van de verleider en de duivel geassocieerde fabeldier bekend, de aan de voeten van Adam gepositioneerde hellehond in de verdrijving van Adam
en Eva uit het paradijs (zie ook : De Sixtijnse kapel) in een paneel van de bronzen deuren van Bernward in de Dom
van Hildesheim (1015). In dit paneel wordt de hellehond als symbool voor het gebruik van entheogenen gelinkt aan
een tweetal door Adam en Eva van hun hoedjes ontdane, psilocybine bevattende puntige kaalkopjes (Psilocybe semilanceata), die het stel zogenaamd als vijgenbladeren voor de schaamstreek houdt, als ze door "god" op het eten van de verboden vruchten zijn betrapt.
Verder zijn op het kapiteel van een van de zuilen in de Dom van Hildesheim naast Acanthusbladeren, ook twee afbeeldingen van entheogene plaatjeszwammen te zien.
Afbeelding van de hellehond in een
glas-in-lood raam uit de 20e eeuw in
de Gudulakerk in Lochem
Volgens het verhaal van het trollenpad (Aalst)
ging Gudula wandelen, hier niet ver vandaan, toen
er opeens een duiveltje (= de hellehond) voor haar
voeten sprong. Hij was helemaal zwart met rode
rode ogen en puntige oren ... en plots sprong hij
naar voren en blies de kaars van haar lantaarn uit
Het verhaal is gebaseerd op de legende, dat de
hellehond de kaars in haar lantaarn uitblies,
die vervolgens spontaan weer ging branden
Adam en Eva en de verboden vrucht
Hoog op een voetstuk van een zuil aan de buitenkant
van het Stadhuis van Brugge staat de verleiding van
Adam door Eva uitgebeeld. Adam houdt een hand voor
zijn kruis en een open hand voor zijn borst, terwijl de
verleidelijk kijkende Eva de 'verboden vrucht' van
achter zijn rug in zijn hand deponeert.
THE SACRED MUSHROOM
Primordia Vliegenzwam
Primordia of "gouden" kosmische eieren
(philosopher's stone) van de Vliegenzwam
Mithras in een kosmisch ei
De Perzische variant van de Iraanse god van het licht en de
vruchtbaarheid Mithras, casu quo de Vliegenzwam, geboren
uit een steen (der wijzen), oftewel een kosmisch (wereld)ei,
omringd door de dierenriem. Mithras en Jezus zouden een en
dezelfde mythologische figuur zijn, waarvan beweerd wordt,
dat zij beide op 25 december zouden zijn "geboren".
Voor afbeeldingen van Christus in een kosmisch ei of hangend aan een "kruis" in latere periodes, zie onderstaand kruisbeeld (11e/12e eeuw) met net als bij Mithras gehoekte armen en het gedeelte over de hostie en de Heilige Graal verderop deze pagina.
Kruisbeeld met de armen gehoekt omhoog als representatie van de bokaal,
waarin het "bloed" van Christus werd "opgevangen".
Mithras op wandbord (UK)
Adellijke dame met halsketting en hanger, waarin een doorgesneden kosmisch ei met primordium is verwerkt.
Banket van Mithras met frygische muts (rechtsboven),
met Sol (de zon) in het midden met stralenkrans en
met Luna (de maan) linksboven, twee dragers van een
Phrygian Cap, waarvan één met een op een slang
gerichte caduceus en de ander met een aan de zon
aangeboden Hoorn van Overvloed
Das Weltall
Das Weltall
(1141/1151)
Hildegard von Bingen
Een kosmisch ei of vesica pisces
(vulva, vagina, labia majora/minora, clitoris)
oftewel een orgastische yoni
Omdat er in haar tijd geen glazen spiegels
voorhanden waren, heeft Hildegard als kind
en jong volwassene haar vulva en vagina niet
met eigen ogen kunnen zien. Voor Das Weltall
moeten dan ook de yoni's van de met haar samen
in de kluis ingesloten jonge lotgenoten model
hebben gestaan en de vrouwen, die zij op latere
leeftijd als vroedvrouw bij en na geboortes en bij
de voortijdige beëindiging van zwangerschappen
heeft begeleid.
Onderstaand een afbeelding van de
omslag van het boek Femina
van Janina Ramirez
Zie ook :
http://degeheimenvanhildegardvonbingen.weebly.com
Onbevlekt ontvangen Madonna met
schaamhaar, labia majora en labia
minora, de clitoris als hoofd en een
kosmisch ei in de "moederschoot"
Maria als yoni omhuld door de labia majora met haar
devoot biddende hoofd met gesloten ogen
als clitoris en een onbevlekt ontvangen
kosmisch ei in de moederschoot
De levenscyclus van de Vliegenzwam
Primordium (kosmisch ei, steen der wijzen)
of vulva (Allegro) en een volledig opgeschermde
Vliegenzwam (penis in moederschoot)
De Vliegenzwam gesymboliseerd als crucifix,
oftewel Jezus aan het kruis met lendendoek :
het velum partiale, de annulus of de ring
(zie verderop ook : De boom van Jesse)
Grieks-orthodoxe geestelijke met een staf met een sikkel of "halve maan" en een dubbel kruis aan de top, waarin de kenmerken van de Vliegenzwam met rode hoed, een afhangend "rokje" of de ring en het primordium getoond worden (Brasov, Roemenië)
De herrijzenis van Jezus, oftewel de wedergeboorte
van de Vliegenzwam met het gouden en rode
kosmische ei als "hoed" op de achtergrond en
het "lichaam" met bleke benen als "steel"
Isenheimer altaar, Colmar (1516)
De Egyptenaren geloofden, dat de hemelgoden 's-nachts de primordia van de Vliegenzwam op aarde achterlieten, waarna de vruchtlichamen bij het ochtendgloren uit een openbrekend kosmisch ei tevoorschijn kwamen. Zij vormde de verbinding tussen de godenwereld in de hemel en de stervelingen op aarde.
In het hart van het doorgesneden primordium zagen zij een balzak (volva) en een penis, waarvan de eikel zich bij het strekken van de steel en het opschermen van de hoed in het centrum van de onderkant van de hoed, oftewel van de vulva en de vagina boorde. Aldus werd de moederschoot van het hemelse zwerk bevrucht, konden kosmische eieren worden gevormd en kon de cirkel van het leven opnieuw worden afgerond.
Dat de Egyptenaren, in tegenstelling tot wat Ton Lemaire beweert, vertrouwd waren met het gebruik van entheogene paddenstoelen, blijkt uit de met flankerende Psilocybe's verfraaide stele uit het koningsgraf van Toetanchamon, die ik recent in het Oudheidkundig museum in Leiden heb aangetroffen. Daarnaast waren op de muren van de grafkamers talrijke hiëroglyfen van gestileerde paddenstoelen aanwezig.
Petrus en aartsengel Michael
|
|
Enkele jaren geleden trof ik in het Moldovita klooster in Roemenië het bovenstaande fresco van Petrus en aartsengel Michaël aan. Het klooster werd in 1532 gebouwd, de fresco's werden in 1537 aangebracht.
Petrus wijst met de wijsvinger van zijn rechterhand naar de sleutel van de hemelpoort, die aan een koordje om zijn linker pols hangt, terwijl hij de symbolische "sleutel", het primordium van de Vliegenzwam, in zijn linkerhand boven de "echte" sleutel houdt. Michaël heeft vleugels en draagt een zwaard. Nota bene : Ook Michaël is sleutelbewaarder van de toegangspoort tot het hemelrijk. De symbolische sleutel, oftewel de steen der wijzen, wordt daarom ook aan hem ter hand gesteld.
Petrus overhandigt Michaël een rood met wit "voorwerp", dat onmiskenbaar een nog gesloten en op het punt van openen en opschermen staand primordium (kosmisch ei of philosopher's stone) van de Vliegenzwam representeert, zoals in de tekeningen hierboven en hieronder (crucifix) wordt weergegeven. De rode hoedhuid is nog verborgen onder het witte velum universale en de annulus of ring (velum partiale) is nog met de hoedrand verbonden. Ergo : niet de sleutel van de hemelpoort, maar de Sacred Mushroom geeft toegang tot de hemelse sferen van de Garden of Eden of het paradijs.
Volgens de legende van het Heilige Kruis kreeg Seth van Michaël een tak van de Verboden Boom (= de Vliegenzwam : zie Plaincourault en Hildesheim) om zijn vader Adam te genezen, die op zijn sterfbed lag. Bij zijn terugkomst was Adam al overleden. Seth plantte de tak op Adams graf. De "boom" die daaruit groeide leverde uiteindelijk het hout voor het "kruis" van Jezus.
Een treffend voorbeeld van voor de "insider" nauwelijks verhulde symboliek, die de levenscyclus van de Vliegenzwam verbeeldt, zoals dat op geheel andere wijze ook in de triptiek van de Boom van Jesse in de Marienkirche in Lübeck (zie verderop) en in enkele miniaturen van Hildegard von Bingen wordt getoond.
Wandtapijt van de heilige maagd Maria met
een groene mantel (moeder Anna : eeuwig groene spar)
en in haar hand een ontluikende Vliegenzwam
Kosmische eieren
Randmotief miniatuur (Hildegard von Bingen)
met doorgesneden "gouden" kosmische eieren
van de Vliegenzwam en blauwe primordia van
een Kaalkopje (Psilocybe)
Anker of crucifix
Staand "anker", een christelijk symbool uit de Romeinse periode. Een
vroege crucifix gevonden op een wand van de catacomben in Rome, die
de Vliegenzwam oftewel Jezus aan het kruis symboliseert.
De steelbasis (volva) van de Sacred Mushroom is verbonden met de wortels van een boom, hetgeen de in die tijd vermoede en pas aan het einde van de
20e eeuw aangetoonde symbiotische relatie tussen de boom(wortels) en
(het mycelium en de ectomycorrhizae van) de paddenstoel weergeeft.
Een eveneens uit de catacomben van Rome afkomstig fresco van een door vogels geflankeerde Vliegenzwam uit de periode, dat de Mithrasmythologie nog niet verdrongen was door de mythologie rondom de "geboorte" en het aardse "leven" van Jezus.
Er zijn talrijke wedergeboorte of reïncarnatie- en opstandings- of herrijzenislegendes en scheppingsverhalen, zoals ze onder andere in de Mithrasmythologieën en de bijbel te vinden zijn.
Zo is er de legende van de schaapherder Dumuzi, de echtgenoot van Inanna, de Sumerische godin van de liefde en vruchtbaarheid, die zes maanden in het Grote Beneden, oftewel in de aarde verblijft en vervolgens zes maanden bovengronds "in vrijheid" leeft, terwijl zijn vrouw haar domicilie in de bovenwereld heeft. Het verhaal wijst op de verandering van seizoenen in de natuur van dorheid naar overvloed en, in het leven van de mens, op de afwisseling van perioden van rust, die tijd geven voor overdenking en voorbereiding, en perioden van activiteit en expressie (hallucinogenen) en zo ontstaat de cyclus van de seizoenen.
De huluppu boom, die oorspronkelijk door de god van de wijsheid was geplant, doet denken aan bomen in andere scheppingsverhalen, als de appelboom oftewel de Vliegenzwam.
De legende verwijst onder andere naar de drie werelden of niveaus van bewustzijn (onder invloed van entheogenen). De boom is geworteld in de donkere gebieden beneden, zijn takken strekken zich in deze aardse wereld uit en verschaffen voedsel, beschutting, en kennis aan haar verscheidenheid van wezens, terwijl hun kruinen zich verheffen naar de hemelen. Daarbij wordt er op een verband tussen de wortels van zulke bomen gewezen, die al kronkelend en draaiend in de aarde doordringen, en de serpenten of slangen (symbool van psychoactieve drugs) tussen de wortels, die de wijzen voorstellen die het heilige bewaken en zich in het onbekende wagen om (tijdens een trip) de mysteries van het leven te onderzoeken.
Isjtar, de opvolgster van Inanna, met op een omega of een primordium van de Vliegenzwam lijkende symbolen in haar handen, die een opvallende gelijkenis vertonen met het eerder weergegeven kosmische ei met de god van de vruchtbaarheid Mithras in het centrum.
Daarnaast is deze maagdelijke Akkadische godin, net als de Sumerische Inanna, geassocieerd met de slang van de paradijselijke Boom der Kennis, met de slangengodin van Kreta en met de ouroboros van Gilgamesh, van wie de "plant van onsterfelijkheid" werd gestolen en opgegeten door een slang. En verder worden zowel Inanna als Isjtar afgebeeld met een "leeuwenstaf", een staf met een dubbelgewonden slang of caduceus, het symbool van de belangrijkste entheogene paddenstoelen, de muscimol bevattende Vliegenzwam en de psilocybine bevattende kaalkopjes.
Isjtar met caduceus
Slangengodin Kreta
De Sumerische en Akkadische koninkrijken van Mesopotamië stonden in verbinding met de volkeren van de Indusvallei (Rig Veda : Soma = de Vliegenzwam), met de Minoïsche beschaving (Knossos : stier) en met de Egyptenaren (ankh)
In West-Europa komen eveneens combinaties van heidense goden met de vroeg christelijke geloofsovertuiging voor, zoals uit de bovenstaande afbeelding van Thor op de gevel van de
kerk van Torsang in Zweden blijkt.
Het Keltische kruis
Het Keltische kruis als pagan symbool van de fusie van
het kruis (crucifix) en het kosmische ei ineen.
Het ankh-symbool of athonkruis
Het Egyptische ankh- of athonkruis (crux ansata) is eveneens geassocieerd met een symbolische weergave van een vanuit een kosmisch ei (primordium) "ontluikende" Vliegenzwam en kan dan ook als een vroege voorloper van een "crucifix" worden beschouwd.
Een vroeg voorbeeld van de ankh of het athonkruis,
waarin het christelijke PAX-symbool geïntegreerd is.
Het Albigensiaans kruis van de Katharen
Een combinatie van het ankh symbool en een "crucifix", met op de achtergrond een kosmisch ei, van waaruit een op een entheogene alruinwortel (mannekin) lijkende Jezus met als een hoed van de Sacred Mushroom uitgespreide armen verschijnt, oftewel de Vliegenzwam opschermt, is te vinden in het Albigensiaans kruis van de in (vegetarische) ascese levende Katharen, die - anders dan Hildegard von Bingen - gelijkwaardigheid van man en vrouw predikten, zoals uit haar correspondentie met Bernardus von Clervaux blijkt.
De ascetische discipline die (in combinatie met het nuttigen van de vliegenzwam) nodig was om een staat van verlichting te bereiken, werd gepraktiseerd door de meester adepten, de "Parfaits", en een lagere graad van adepten. Hun volgelingen richtten hun leven volledig in naar het voorbeeld van de "Parfaits", en begrepen dat zij in cycli van reïncarnatie op aarde werden herboren, oftewel dat zij symbolisch de levenscyclus van de door hen aanbeden Heilige Graal casu quo de Vliegenzwam doorliepen (zie ook verderop onder De boom van Jesse).
De sjamanistische rituelen en symbolische praktijken van de "Parfaits" waren eenvoudig. Zij hielden hun erediensten in wouden, op bergtoppen en in grotten. De grotten, waarin de ceremonie met de sacramenten plaatsvond, hadden een vierkante nis in de muur waarin de "gesluierde" (= velum universale rondom het primordium) Heilige Graal (= Vliegenzwam) stond opgesteld.
De Katharen werden, mede op instigatie van Hildegard von Bingen, die hen voor alcoholisten uitmaakte (zie : www.a3boeken.nl/nl/webshop/de-geheimen-van-hildegard-von-bingen-gerrit-jan-keizer : pagina 62-63), tijdens haar leven door Bernardus van Clairvaux en ruim een decennium later door paus Innocentius III als ketters aangemerkt en na de uitvaardiging in 1231 van een decreet door paus Gregorius IX, door de door hem ingestelde "pharmacratic inquisition" vervolgd en vermoord.
Een door de Katharen geslagen munt
met Albigensiaans kruis
De Ankh van de Tempeliers, de hoeders van de Heilige Graal en opvolgers
van de Katharen, met een tempelier te paard op de achtergrond.
In navolging van de Katharen werden de Tempeliers eveneens
door de inquisitie vervolgd en ter dood gebracht.
De hand van Maria met een vanachter een rode doek
tevoorschijn komende "gouden" ankh, die zij bij de
aankondiging van de aanstaande geboorte van het
onbevlekt ontvangen "Christuskind", oftewel van de
Vliegenzwam, vasthoudt, zoals dat in een schilderij
van de annunciatie wordt weergegeven.
Interieur van een houten Siberische kerk met een voorstelling
van een sjamaan omringd door Vliegenzwammen en Psilocybes,
die geflankeerd worden door sparren.
Heksen en padden
|
|
Een heks en een pad met ankh of athonkruis. Een pad (paddenstoel of toadstool) met athonkruis werd soms door heksen gebruikt om tovenarij of een bezwering meer kracht bij te zetten.
Heksen- of vliegzalf
(witches' flying ointment)
Heksenzalf of vliegzalf (witches' flying ointment), waarmee het voorhoofd, de slapen en/of de oksels werden ingesmeerd, had naast de vliegenzwam, tevens entheogene planten als bilzekruid, wolfskers en alruin (of soms ook van de huid van een pad afkomstige bufotenine) als vaste ingrediënten. Daarnaast werd de zalf met behulp van een stok(je) of bezemsteel op of tussen de schaamlippen of in de vagina aangebracht om een orgasme te bewerkstelligen, waardoor bij niet aan de heksensabbat deelnemende getuigen van dergelijke rituele praktijken het idee ontstond, dat de in extase opspringende heksen op hun bezemstelen probeerden op te stijgen om langs het nachtelijk firmament te vliegen.
Voor het volledige verhaal over de heksenvervolging voorafgaand aan en ten tijde van de inquisitie en over het gebruik van heksenzalf door de in 2012 heilig verklaarde magistra en hogepriesteres Hildegard von Bingen, zie "De geheimen van Hildegard von Bingen".
(witches' flying ointment)
Heksenzalf of vliegzalf (witches' flying ointment), waarmee het voorhoofd, de slapen en/of de oksels werden ingesmeerd, had naast de vliegenzwam, tevens entheogene planten als bilzekruid, wolfskers en alruin (of soms ook van de huid van een pad afkomstige bufotenine) als vaste ingrediënten. Daarnaast werd de zalf met behulp van een stok(je) of bezemsteel op of tussen de schaamlippen of in de vagina aangebracht om een orgasme te bewerkstelligen, waardoor bij niet aan de heksensabbat deelnemende getuigen van dergelijke rituele praktijken het idee ontstond, dat de in extase opspringende heksen op hun bezemstelen probeerden op te stijgen om langs het nachtelijk firmament te vliegen.
Voor het volledige verhaal over de heksenvervolging voorafgaand aan en ten tijde van de inquisitie en over het gebruik van heksenzalf door de in 2012 heilig verklaarde magistra en hogepriesteres Hildegard von Bingen, zie "De geheimen van Hildegard von Bingen".
|
Links : met een van heksenzalf voorziene stok of bezemsteel masturberende orgastische heksen met een kotsende kat Rechts en onder : op een met heksenzalf ingesmeerde bezemsteel vliegende heksen in gezelschap van een uil |
|
De "mushroom trees" van het Voronet klooster
Mushroom trees van de vliegenzwam (rood), het puntig kaalkopje (blauwgroen) en een breeksteeltje (geel) in het fresco "Adam en Eva in het paradijs met de slang" (Voronet klooster, Roemenië, 1488)
Hildegard von Bingen (1098-1179)
Miniaturen Der Sündenfall en
Der Erlöser
Mushroom tree met de hoed van een Vliegenzwam
(rood met witte stippen) aan de steeltop
Miniatuur
Von der Gliederung des Leibes
De vier seizoenen in de boomgaard met een na het gebruik
van uit de hemel neerdalende rode "manna" benevelde
en ontklede man met rode muts (Magiërs) en rode mantel
Die Seherin
Hildegards eerste "openbaring" op 42-jarige leeftijd
met Volmar (tonsuur) als getuige : "wees spontaan paradox"
Nota bene : de "vlammen" dalen niet vanuit de hemel, maar
vanuit het plafond van de kluis op het hoofd van Hildegard neer
Hildegard, Volmar en Richardis
Hildegard heeft een zelf opgeroepen "openbaring" of "Schau"
met Volmar, haar secretaris, en Richardis von Stade, haar
amanuensis en geliefde, als getuigen : "wees spontaan paradox"
Richardis "knijpt een oogje dicht" : inner vision en/of gedeelde
ervaring, danwel is "turning a blind eye to the hoax"
Levend water en kosmische eieren
Levend water of "living water" (golden shower) en kosmische eieren,
die over de hoofden en kleding van de ingewijden worden uitgestort.
Levend water is met een residu van geconsumeerde
vliegenzwammen verzadigde urine, die gedronken werd om
in een roes en in contact met het "hogere" te geraken.
Een gouden Cosmic Egg of de Steen der Wijzen (philosopher's
stone) staat voor het primordium van de Vliegenzwam.
Gouden kosmische "wereldeieren"
By the way. Van wierook en mirre is bekend, dat ze een bedwelmende walm verspreiden, die angst reducerend werkt. Maar wat moeten een pasgeboren naakt kind en zijn ouders in "Godsnaam" met gouden kosmische "eieren" : kleertjes, een wieg en een fatsoenlijk ingericht huis kopen als alternatief voor een kribbe met stro en de stal ?
Aanbidding door magiërs
Rijksmuseum
Geertgen tot Sint-Jans (Haarlem, ca. 1480/1485)
Jezus neemt van de gouden kosmische
eieren of primordia
Aanbidding door magiërs
Karlsruhe
Oberrheinischer Meister (1505)
Jezus neemt van de gouden
kosmische eieren of primordia
Aanbidding door magiërs
Karlsruhe
Friedrich Herlin (1460/1470)
Het kindeke Jezus met gouden aureool met rood
kruis krijgt gouden kosmische eieren aangeboden
Aanbidding door magiërs
Rijksmuseum
Jan Jansz Mostaert (Haarlem, ca. 1520/1525)
De gouden kosmische eieren of primordia
blijven voor de toeschouwer verborgen
Abraham ontmoet Melchisedech en biedt hem een dronk uit de kelk of Heilige Graal aan
Rechtsonder wordt de Heilige Graal met rode hoed en witte stippen afgebeeld
Basiliek van San Marco, Venetië (13e eeuw)
Jezus en de magiërs, die elk een rode bokaal
(Vliegenzwam) met drie gouden "eieren" aanbieden
aan Maria met een gouden aureool, en aan Jezus
met een rood aureool met een gouden kruis :
nogmaals de Vliegenzwam (Codex Bruchsal, 1220)
De Pentacost vlam
"Verlichting"
Na zijn "wederopstanding" zou Jezus aan zijn discipelen en apostelen hebben opgedragen om het christelijk geloof verder te gaan verspreiden. Als de apostelen in een ruimte bijeen zijn, dalen "tongen van vuur" op (in) hun hoofden neer, waarna ze in "vreemde tongen" beginnen te spreken, oftewel wartaal beginnen uit te slaan.
Later zou aan Mattheus tijdens zijn evangelisatiereizen door Noord-Afrika gevraagd zijn, hoe en onder invloed waarvan hij in vele tongen kon spreken en wonderbaarlijke genezingen kon verrichten. Als hier werkelijk sprake van zou zijn geweest, dan laat het antwoord op deze vraag zich gemakkelijk raden.
Na zijn "wederopstanding" zou Jezus aan zijn discipelen en apostelen hebben opgedragen om het christelijk geloof verder te gaan verspreiden. Als de apostelen in een ruimte bijeen zijn, dalen "tongen van vuur" op (in) hun hoofden neer, waarna ze in "vreemde tongen" beginnen te spreken, oftewel wartaal beginnen uit te slaan.
Later zou aan Mattheus tijdens zijn evangelisatiereizen door Noord-Afrika gevraagd zijn, hoe en onder invloed waarvan hij in vele tongen kon spreken en wonderbaarlijke genezingen kon verrichten. Als hier werkelijk sprake van zou zijn geweest, dan laat het antwoord op deze vraag zich gemakkelijk raden.
Maria met apostelen
Maria omringd door apostelen met Pentacost vlam
(Heilige Geest), gouden aureolen en de duif
met gouden aureool
Apostelen
Apostelen met de Pentacost "vlam", symbool van een
"openbaring" of mystieke ervaring, die van binnenuit
ontstaat na consumptie van de Heilige Paddenstoel
De boom van Jesse
Tijdens de tegen de persoonsverheerlijking van Maria en Jezus en de pracht en praal van de katholieke kerk gerichte beeldenstorm van 1566 zijn vele nog resterende bewijzen van de relatie tussen entheogenen en de symboliek in kerkelijke kunst verwijderd of vernield.
Een in zijn rijkdom en uitvoering prachtig voorbeeld van kerkelijke kunst dat de beeldenstorm overleefde, is het uit 1518 stammende Antwerps Maria-altaar met het paneel ‘De boom van Jesse’ in de Marienkirche in Lübeck. De triptiek wist aan vernieling en vernietiging door protestantse vandalen te ontkomen door de interventie van een inwoner van Lübeck. Deze was weliswaar bevriend met Luther, maar legde zijn opdracht om het kerkinterieur te verwoesten naast zich neer.
In de boom van Jesse wordt de stamboom van Jezus weergegeven. Jezus is de ‘vrucht’ van de schoot van de maagd Maria. Om Maria te vrijwaren van de smet van Eva’s erfzonde introduceerde de katholieke kerk de mythe van de onbevlekte ontvangenis van de Heilige Maagd, waarmee zij de nieuwe Eva ‘vrij van zonden’ werd, hetgeen pas in het dogma van 1854 officieel werd vastgelegd. Een moeder van Maria komt echter niet in de Bijbel voor. Om de levenslijn van Jezus te vervolmaken werd Anna vanaf de 2e eeuw als moeder van Maria en grootmoeder van Jezus opgevoerd. Vele eeuwen later werden ze samen afgebeeld in miniaturen, iconen en triptieken van ‘Anna te Drieën’.
Om Maria niet alsnog met de erfzonde te belasten, moest Anna vanzelfsprekend ook na een onbevlekte ontvangenis het leven hebben geschonken aan een kind. De ‘vader’ van Maria zou Joachim zijn geweest. Deze naam betekent ‘Jahweh treft voorbereidingen’, ‘God zal vestigen’ of ‘de Heer richt op’.
De boom van Jesse geeft feitelijk de levenscyclus weer van de vliegenzwam. De Bijbel betitelt Jezus als een scheut die afkomstig is van de stamvoet of stobbe van Jesse, de vader van David.
Het symbool van Anna is de altijd groene fijnspar en niet de den, zoals soms wordt beweerd. De aan Anna verbonden kleur is groen, de kleur van de hoop. Sparren, ceders en cypressen zijn naaldbomen, die stevig zijn verankerd in de aarde en met hun spits toelopende top wijzen naar de hemelse goden. De Kelten zagen de fijnspar als symbool van de gave der kennis en vereerden de naaldboom als heilige boom van leven en dood. De Romeinen plantten ceders en cypressen op en rond hun begraafplaatsen.
De fijnspar gaat - net als onder meer de berk - een associatie aan met de ectomycorrhiza’s vormende vliegenzwam, die vanaf de wortels van de boom zijn voortplantingsorganen of vruchtlichamen voortbrengt. Het vruchtlichaam verschijnt in eerste instantie in de vorm van een wittig tot goudgeel primordium of kosmisch ei, waaruit de rode hoed na doorbreking van het witte vlies opschermt.
Tot de uitvinding van de microscoop begin 1600 was het onmogelijk geweest om de voortplanting van de mens via sperma en die van paddenstoelen door sporen waar te nemen. Desondanks worden wel van uit de hoeden van op de grond naast een heilige groeiende paddenstoelen vallende "sporen" afgebeeld (zie verderop voor een foto). En uit Hildegards beschouwingen over beukenwortels blijkt, dat men wel de link had gelegd tussen de boomwortels van bepaalde bomen en het verschijnen van aan die boomsoorten gebonden paddenstoelen als de Heilige Paddenstoel, de door de kerk in de ‘persoon’ van Jezus vlees geworden ‘reïncarnatie’ of wedergeboorte van de vliegenzwam. Op deze wijze wordt een natuurverschijnsel - de associatie van de entheogene vliegenzwam met de spar - een religieus symbool en als het fenomeen eenmaal van een ziel is voorzien (animisme), is een eerste stap naar vermenselijking tot zelfs het verwerven van een goddelijke status gezet.
In het paneel ‘De boom van Jesse’ van het Maria-altaar in de Marienkirche in Lübeck (zie de foto) wordt de levenscyclus van de vliegenzwam symbolisch weergegeven in de personen van Anna, Maria en Jezus. Anna, de spar, en haar ‘echtgenoot’ worden beiden afgebeeld met een boomwortel, die aan beider borst of hart ontspringt en met een hand wordt ondersteund. Op de plek waar de wortels zich verenigen, eindigen ze in een gouden bol of kosmisch ei, dat zich aan de bovenzijde als een ‘bloem’ - oftewel een hoed van de vliegenzwam - met wijd uitstaande bloembladeren of lamellen opent. Aan de wortels ontspringen sparrenkegels, die staan voor een symbolische verwijzing naar Anna als spar.
In een schilderij van de doop van Jezus in de Jordaan (zie de foto verderop) zijn op de achtergrond sparren afgebeeld en draagt Johannes de Doper een rode mantel, terwijl de duif boven het gezelschap zweeft. Hierbij valt op, dat alleen de duif door een gouden aureool is omgeven en dient in aanmerking te worden genomen, dat de doop met water en vuur, oftewel het ontvangen van de Heilige Geest, de initiatie in het gebruik van de entheogene vliegenzwam vertegenwoordigt.
In tegenstelling tot de zich via sporen voortplantende vliegenzwam is de reproductie van de spar via de verspreiding van de pollen die voor de bevruchting van de vrouwelijke bloeiwijze en het ontstaan van sparrenkegels noodzakelijk zijn, wel met het blote oog waar te nemen.
Om toch een ‘sluitende’ verklaring voor de levenscyclus van de Heilige Paddenstoel te geven en de daaraan gerelateerde kip-of-ei problematiek ‘op te lossen’, werd de onbevlekte ontvangenis van Maria en Anna verzonnen. In de ‘moederschoot´ van Maria, de aan de wortels van haar ‘moeder’ Anna (de spar) gebonden vliegenzwam, ontwikkelde zich het kosmische ei, waaruit Jezus (de vliegenzwam) op miraculeuze wijze voortkwam.
Een volledig opgeschermde vliegenzwam neemt de vorm aan van een aan een kruis hangend persoon met een rood bovenlichaam en wijd uitgespreide armen, die een witte lendendoek (de afhangende ring) draagt en witte ‘benen’ (de steel) heeft (zie de tekening aan het begin van de pagina). De hoedrand krult omhoog, waardoor de kelk des levens of Heilige Graal ontstaat en vervolgens droogt het (vrucht)lichaam in tot een Gulden Vlies, dat uiteindelijk vergaat om in het volgende jaar ‘weder op te staan’ of te regenereren. Hiermee is de levenscyclus van de zich door middel van sporen verspreidende vliegenzwam afgerond en wordt met de komst en wedergeboorte van de Heilige Paddenstoel Jezus, de hogepriester van het Nieuwe Verbond of de ordening van Melchisedek, volgens de Bijbel “de orde krachtens een onvernietigbaar leven of het oneindige leven hersteld.”
De vliegenzwam ‘baart’ zichzelf, is moeder Maria, God de vader en de zoon. Volgens Sabellius (3e eeuw) bevat de vliegenzwam de substantie - “one substance of father and son” (consubstantialiteit) - die toegang geeft tot verlichting door en internalisatie van het vuur van de Heilige Geest oftewel van Jezus (triniteit).
In ‘De boom van Jesse’ in de Marienkirche wordt de Heilige Maagd als intermediair in de levenscyclus van de vliegenzwam afgebeeld. Gezeten op een horizontaal geplaatste maansikkel en in een ‘zetel’ van boomwortels rijst Maria op uit de aan een primordium of kosmisch ei ontsproten kelk des levens of Heilige Graal. Ze houdt het kindeke Jezus, de pasgeboren vrucht van haar schoot, in haar armen zonder dat er geslachtsgemeenschap heeft hoeven plaatsvinden om een kind te kunnen baren. Achter haar rug en hoofd komen de uiteinden van de wortels samen tevoorschijn als gouden stralen of vlammen, die met elkaar een rugleuning vormen. Wat verder opvalt, is dat de veronderstelde grootvader van Jezus wel aanwezig is in de scène, terwijl ‘vader’ Jozef ontbreekt.
Naast de mythische figuren van de Heilige Maagd, het Christuskind en Anna weergegeven symbolen van de vliegenzwam en de spar in ‘De boom van Jesse’, zijn in de kerk tevens talrijke voorbeelden van de kleurencombinaties rood-wit-groen (zie foto) op zuilen en bogen te vinden om de vliegenzwam en de spar mee aan te duiden. Volgens de vrouw, die in 2011 een rondleiding in de kerk verzorgde, waren uitsluitend deze drie kleuren gebruikt, omdat het destijds de goedkoopste kleuren waren, terwijl de kerk een toonbeeld is van de enorme rijkdom van de kooplieden, die als tegenhanger van de domkerk met slechts één toren, de Marienkirche met twee torens lieten bouwen.
(Naar : De geheimen van Hildegard von Bingen, pagina 64-65).
Zoals eerder werd aangegeven, is niet de den, maar de eeuwig groene spar de boom, die in boven- en onderstaande weergave van de boom van Jesse bedoeld wordt. De in heidense tradities gewortelde fijnspar was oorspronkelijk niet inheems en werd in ons land pas eind 1800 vanuit Duitsland als kerstboom geïntroduceerd, waarna de traditie rondom de boom met zijn lichtjes en kerstversieringen uiteindelijk in iedere christelijke huiskamer vaste grond onder de voeten kreeg.
Het is in dit verband dan ook zeer merkwaardig, dat een kerstbal met een afbeelding van een vliegenzwam erop in de kerstboom van het Vaticaan werd aangetroffen.
Tijdens de tegen de persoonsverheerlijking van Maria en Jezus en de pracht en praal van de katholieke kerk gerichte beeldenstorm van 1566 zijn vele nog resterende bewijzen van de relatie tussen entheogenen en de symboliek in kerkelijke kunst verwijderd of vernield.
Een in zijn rijkdom en uitvoering prachtig voorbeeld van kerkelijke kunst dat de beeldenstorm overleefde, is het uit 1518 stammende Antwerps Maria-altaar met het paneel ‘De boom van Jesse’ in de Marienkirche in Lübeck. De triptiek wist aan vernieling en vernietiging door protestantse vandalen te ontkomen door de interventie van een inwoner van Lübeck. Deze was weliswaar bevriend met Luther, maar legde zijn opdracht om het kerkinterieur te verwoesten naast zich neer.
In de boom van Jesse wordt de stamboom van Jezus weergegeven. Jezus is de ‘vrucht’ van de schoot van de maagd Maria. Om Maria te vrijwaren van de smet van Eva’s erfzonde introduceerde de katholieke kerk de mythe van de onbevlekte ontvangenis van de Heilige Maagd, waarmee zij de nieuwe Eva ‘vrij van zonden’ werd, hetgeen pas in het dogma van 1854 officieel werd vastgelegd. Een moeder van Maria komt echter niet in de Bijbel voor. Om de levenslijn van Jezus te vervolmaken werd Anna vanaf de 2e eeuw als moeder van Maria en grootmoeder van Jezus opgevoerd. Vele eeuwen later werden ze samen afgebeeld in miniaturen, iconen en triptieken van ‘Anna te Drieën’.
Om Maria niet alsnog met de erfzonde te belasten, moest Anna vanzelfsprekend ook na een onbevlekte ontvangenis het leven hebben geschonken aan een kind. De ‘vader’ van Maria zou Joachim zijn geweest. Deze naam betekent ‘Jahweh treft voorbereidingen’, ‘God zal vestigen’ of ‘de Heer richt op’.
De boom van Jesse geeft feitelijk de levenscyclus weer van de vliegenzwam. De Bijbel betitelt Jezus als een scheut die afkomstig is van de stamvoet of stobbe van Jesse, de vader van David.
Het symbool van Anna is de altijd groene fijnspar en niet de den, zoals soms wordt beweerd. De aan Anna verbonden kleur is groen, de kleur van de hoop. Sparren, ceders en cypressen zijn naaldbomen, die stevig zijn verankerd in de aarde en met hun spits toelopende top wijzen naar de hemelse goden. De Kelten zagen de fijnspar als symbool van de gave der kennis en vereerden de naaldboom als heilige boom van leven en dood. De Romeinen plantten ceders en cypressen op en rond hun begraafplaatsen.
De fijnspar gaat - net als onder meer de berk - een associatie aan met de ectomycorrhiza’s vormende vliegenzwam, die vanaf de wortels van de boom zijn voortplantingsorganen of vruchtlichamen voortbrengt. Het vruchtlichaam verschijnt in eerste instantie in de vorm van een wittig tot goudgeel primordium of kosmisch ei, waaruit de rode hoed na doorbreking van het witte vlies opschermt.
Tot de uitvinding van de microscoop begin 1600 was het onmogelijk geweest om de voortplanting van de mens via sperma en die van paddenstoelen door sporen waar te nemen. Desondanks worden wel van uit de hoeden van op de grond naast een heilige groeiende paddenstoelen vallende "sporen" afgebeeld (zie verderop voor een foto). En uit Hildegards beschouwingen over beukenwortels blijkt, dat men wel de link had gelegd tussen de boomwortels van bepaalde bomen en het verschijnen van aan die boomsoorten gebonden paddenstoelen als de Heilige Paddenstoel, de door de kerk in de ‘persoon’ van Jezus vlees geworden ‘reïncarnatie’ of wedergeboorte van de vliegenzwam. Op deze wijze wordt een natuurverschijnsel - de associatie van de entheogene vliegenzwam met de spar - een religieus symbool en als het fenomeen eenmaal van een ziel is voorzien (animisme), is een eerste stap naar vermenselijking tot zelfs het verwerven van een goddelijke status gezet.
In het paneel ‘De boom van Jesse’ van het Maria-altaar in de Marienkirche in Lübeck (zie de foto) wordt de levenscyclus van de vliegenzwam symbolisch weergegeven in de personen van Anna, Maria en Jezus. Anna, de spar, en haar ‘echtgenoot’ worden beiden afgebeeld met een boomwortel, die aan beider borst of hart ontspringt en met een hand wordt ondersteund. Op de plek waar de wortels zich verenigen, eindigen ze in een gouden bol of kosmisch ei, dat zich aan de bovenzijde als een ‘bloem’ - oftewel een hoed van de vliegenzwam - met wijd uitstaande bloembladeren of lamellen opent. Aan de wortels ontspringen sparrenkegels, die staan voor een symbolische verwijzing naar Anna als spar.
In een schilderij van de doop van Jezus in de Jordaan (zie de foto verderop) zijn op de achtergrond sparren afgebeeld en draagt Johannes de Doper een rode mantel, terwijl de duif boven het gezelschap zweeft. Hierbij valt op, dat alleen de duif door een gouden aureool is omgeven en dient in aanmerking te worden genomen, dat de doop met water en vuur, oftewel het ontvangen van de Heilige Geest, de initiatie in het gebruik van de entheogene vliegenzwam vertegenwoordigt.
In tegenstelling tot de zich via sporen voortplantende vliegenzwam is de reproductie van de spar via de verspreiding van de pollen die voor de bevruchting van de vrouwelijke bloeiwijze en het ontstaan van sparrenkegels noodzakelijk zijn, wel met het blote oog waar te nemen.
Om toch een ‘sluitende’ verklaring voor de levenscyclus van de Heilige Paddenstoel te geven en de daaraan gerelateerde kip-of-ei problematiek ‘op te lossen’, werd de onbevlekte ontvangenis van Maria en Anna verzonnen. In de ‘moederschoot´ van Maria, de aan de wortels van haar ‘moeder’ Anna (de spar) gebonden vliegenzwam, ontwikkelde zich het kosmische ei, waaruit Jezus (de vliegenzwam) op miraculeuze wijze voortkwam.
Een volledig opgeschermde vliegenzwam neemt de vorm aan van een aan een kruis hangend persoon met een rood bovenlichaam en wijd uitgespreide armen, die een witte lendendoek (de afhangende ring) draagt en witte ‘benen’ (de steel) heeft (zie de tekening aan het begin van de pagina). De hoedrand krult omhoog, waardoor de kelk des levens of Heilige Graal ontstaat en vervolgens droogt het (vrucht)lichaam in tot een Gulden Vlies, dat uiteindelijk vergaat om in het volgende jaar ‘weder op te staan’ of te regenereren. Hiermee is de levenscyclus van de zich door middel van sporen verspreidende vliegenzwam afgerond en wordt met de komst en wedergeboorte van de Heilige Paddenstoel Jezus, de hogepriester van het Nieuwe Verbond of de ordening van Melchisedek, volgens de Bijbel “de orde krachtens een onvernietigbaar leven of het oneindige leven hersteld.”
De vliegenzwam ‘baart’ zichzelf, is moeder Maria, God de vader en de zoon. Volgens Sabellius (3e eeuw) bevat de vliegenzwam de substantie - “one substance of father and son” (consubstantialiteit) - die toegang geeft tot verlichting door en internalisatie van het vuur van de Heilige Geest oftewel van Jezus (triniteit).
In ‘De boom van Jesse’ in de Marienkirche wordt de Heilige Maagd als intermediair in de levenscyclus van de vliegenzwam afgebeeld. Gezeten op een horizontaal geplaatste maansikkel en in een ‘zetel’ van boomwortels rijst Maria op uit de aan een primordium of kosmisch ei ontsproten kelk des levens of Heilige Graal. Ze houdt het kindeke Jezus, de pasgeboren vrucht van haar schoot, in haar armen zonder dat er geslachtsgemeenschap heeft hoeven plaatsvinden om een kind te kunnen baren. Achter haar rug en hoofd komen de uiteinden van de wortels samen tevoorschijn als gouden stralen of vlammen, die met elkaar een rugleuning vormen. Wat verder opvalt, is dat de veronderstelde grootvader van Jezus wel aanwezig is in de scène, terwijl ‘vader’ Jozef ontbreekt.
Naast de mythische figuren van de Heilige Maagd, het Christuskind en Anna weergegeven symbolen van de vliegenzwam en de spar in ‘De boom van Jesse’, zijn in de kerk tevens talrijke voorbeelden van de kleurencombinaties rood-wit-groen (zie foto) op zuilen en bogen te vinden om de vliegenzwam en de spar mee aan te duiden. Volgens de vrouw, die in 2011 een rondleiding in de kerk verzorgde, waren uitsluitend deze drie kleuren gebruikt, omdat het destijds de goedkoopste kleuren waren, terwijl de kerk een toonbeeld is van de enorme rijkdom van de kooplieden, die als tegenhanger van de domkerk met slechts één toren, de Marienkirche met twee torens lieten bouwen.
(Naar : De geheimen van Hildegard von Bingen, pagina 64-65).
Zoals eerder werd aangegeven, is niet de den, maar de eeuwig groene spar de boom, die in boven- en onderstaande weergave van de boom van Jesse bedoeld wordt. De in heidense tradities gewortelde fijnspar was oorspronkelijk niet inheems en werd in ons land pas eind 1800 vanuit Duitsland als kerstboom geïntroduceerd, waarna de traditie rondom de boom met zijn lichtjes en kerstversieringen uiteindelijk in iedere christelijke huiskamer vaste grond onder de voeten kreeg.
Het is in dit verband dan ook zeer merkwaardig, dat een kerstbal met een afbeelding van een vliegenzwam erop in de kerstboom van het Vaticaan werd aangetroffen.
Paddenstoelen op de grond bij een heilige
met uit de hoeden vallende "sporen"
met uit de hoeden vallende "sporen"
De "doop" of initiatie zonder onderdompeling van Jezus in de Jordaan : let op de rode mantel, de duif en de sparren, die op de achtergrond aanwezig zijn
De Marienkirche in Lübeck
Triptiek Boom van Jesse
Marienkirche Lübeck
Rood, wit (vliegenzwam) en groen (spar)
Rood, wit (Jezus, de Vliegenzwam) en
groen (Anna, de eeuwiggroene spar)
op de zuilen in de Marienkirche in Lübeck
Anna, Maria en Jezus
Rijksmuseum
Atelier van Geertgen tot Sint-Jans (Haarlem, 1495)
Anna in groen (de eeuwiggroene spar), rood en wit (Vliegenzwam)
gekleed, met Maria, haar onbevlekt ontvangen "dochter", en Jezus,
de Vliegenzwam, haar onbevlekt ontvangen "zoon" (en "kleinzoon")
Hildegard von Bingen
Hildegard von Bingen met Pentacost "vlam",
blauwe aureool, duif en doornappelbloem (± 1900)
Nota bene : in plaats van een stift en een wasplaat
gebruikt ze een ganzenveer en papier om haar
"ingestraalde openbaringen" vast te leggen : over
geschiedvervalsing gesproken.
Middelrijns altaar (1410)
Catharijneconvent Utrecht
Kindeke Jezus (primordium) en duif met gouden aureool en hostie
(symbolische representaties van de vliegenzwam), die "neer- of indalen"
op/via of "opstijgen" vanaf Maria's hoofd met gouden aureool met links
van haar een bloeiende doornappel
De kunsthistorica Karin Haanappel gaat er overigens vanuit, dat hier getoond wordt, dat Jezus (via het hoofd
in de baarmoeder) "indaalt", terwijl indalen het fysieke stadium voorafgaand aan de geboorte is en hier het indalen van de Heilige Geest - zowel gerepresenteerd door de duif als door het kindeke Jezus - in het hoofd, oftewel de hersenen wordt weergegeven, wat - na het gebruik van de Sacred Mushroom - tot enlightenment
en contact met het "Hogere" leidt.
Maria en Elisabet
Jezus en Johannes (de Doper) als "net ontloken" kosmische eieren
(primordium) in de baarmoeder van Maria en Elisabet met gouden aureool
en een duif, die een gouden kosmisch ei (hostie) in zijn snavel houdt en
aan beide vrouwen aanbiedt
Maria en Elisabet
In detail, ook de baarmoeder heeft de vorm van een
gouden kosmisch ei of een mandorla (vesica pisces)
Maria en Elisabet
Karlsruhe
Meister mit der Nelke (ca. 1500)
Jezus als "embryo" in een kosmisch ei met
stralenkrans en Johannes de doper zonder
aangezicht als "embryo" of primordium
Maria en Elisabet
Karlsruhe
Oberrheinischer Meister (Straatsburg, ca. 1410/1420)
Jezus en Johannes de Doper als "embryo" of primordium
Maria en Elisabet
Konrad Witz (1400-1446)
Konrad Witz (1400-1446)
Maria immaculata
Karlsruhe
Schwäbischer Meister (1489)
Maria onbevlekt ontvangen met haar eveneens
onbevlekt ontvangen moeder Anna als getuige
In tegenstelling tot de gebruikelijke outfit draagt
Maria groene en Anna rood-witte kleding
De hosti en de Heilige Graal
Tijdens een kort na de dood van Hildegard von Bingen gehouden concilie onder leiding van paus Innocentius III werd de term transsubstantiatie voor het eerst gebruikt. Brood en wijn zouden tijdens de mis letterlijk in het lichaam en bloed van Christus veranderen, waarmee een vorm van symbolisch kannibalisme werd geïntroduceerd, dat in de plaats kwam van de consumptie van de Heilige Paddenstoel. De eucharistie was dus niet zo maar een ritueel, maar iets heiligs.
Hiermee werd zowel het drinken van het rode "sap" (vloeibaar) uit de Heilige Graal, als het eten van het witte "vlees" (vaste materie) van de Vliegenzwam of het Gulden Vlies vervangen door de uit de Kelk des Levens gedronken rode miswijn (bloed) en het nuttigen van de witte hostie als (vrucht)lichaam van Christus en werd de relatie tussen het gebruik van entheogenen en de met de Vliegenzwam geassocieerde rituelen en gebruiken binnen de oorspronkelijke kerk letterlijk aan het oog van de niet-ingewijden onttrokken (oksaal/doksaal, iconostase), versluierd of gemystificeerd en uiteindelijk zelfs ontkend.
In de katholieke kerk vond het nuttigen van het Lam Gods of de Vliegenzwam door de "hogepriester' in eerste instantie achter een doksaal of oksaal plaats, een muur of gordijn dat de lager gezeten goegemeente van het ceremonieel voor het hoogaltaar scheidde.
In de Grieks-, Russisch- en Syrisch-orthodoxe kerk werden de plechtige handelingen oorspronkelijk in de alleen voor geestelijken toegankelijke ruimte achter de iconostase voltrokken.
De vraag dringt zich hierbij op, waarom men symbolisch het "bloed" en het "lichaam" van een imaginaire persoon tot zich zou nemen, als er niet een link zou hebben bestaan met iets uit de natuur of materiële realiteit dat inderdaad werd gedronken en gegeten : het "brood van het leven", oftewel de rood met witte Vliegenzwam.
De hosti (= slachtoffer) staat of substitueert voor het lichaam van Christus, oftewel het uit een primordium of kosmisch ei ontspringende vruchtlichaam, casu quo het witte vruchtvlees van de Heilige Paddenstoel, de Vliegenzwam.
Soms wordt in het centrum van de hosti een silhouet van Christus of Jezus aan het kruis weergegeven, waarmee de "inhoud" van het primordium in gesloten toestand wordt aangeduid.
De hosti wordt vaak afgebeeld boven de gouden Kelk des Levens of chalice, de Heilige Graal, hetgeen het eindstadium van de Vliegenzwam met omhoog krullende randen van de hoed representeert, waarin de in door de rode hoedhuid rood gekleurd regenwater opgeloste psychoactieve inhoudsstoffen (muscimol) van de hoed zijn opgenomen.
Volgens de katholieke opvatting of de leer van de transsubstantiatie is Jezus, casu quo de Sacred Mushroom, na de consecratie waarachtig lichamelijk aanwezig onder de gedaanten van brood (hostie) en wijn. Om contact met het "Hogere" te maken (enlightenment, hallucinaties, "visioenen"), werd de aan de clerus voorbehouden hallucinogene rode inhoud van de "kelk" of Heilige Graal door de priester uitgedronken, terwijl de hostie, oftewel het "onschuldige" witte (vrucht)vlees of het lichaam van Christus, tijdens de communie wel met de gelovigen werd gedeeld. De inhoud van de daarvan afgeleide gouden beker of Kelk des Levens (chalice), het "bloed" van (de hoedhuid van) de Vliegenzwam, werd - zoals eerder vermeld - als onderdeel van de transsubstantiatie door wijn, oftewel het bloed van Christus, vervangen.
Overigens weigerden de Engelse kerkhervormer en bijbelvertaler John Wycliffe (1329-1384) en de "Lollard"-volgelingen, net als de protestanten en gereformeerden, het dogma van de transsubstantiatie te erkennen, hetgeen in 1381 leidde tot de veroordeling van Wycliffe als ketter.
In Russisch-orthodoxe iconen werden tot aan het begin van de 19e eeuw gouden kelken afgebeeld, die met het "bloed van Christus - casu quo van de Vliegenzwam" - zijn gevuld, waarop het "kindeke Jezus" - oftewel een "embryonale" Vliegenzwam - drijft of waarboven het "zweeft".
De iconenschilders werkten aan de hand van voorbeeldboeken met symbolen en voorgeschreven kleurgebruik, die als verplicht golden. Zij geloofden, dat de iconen aan kracht zouden inboeten of hun werking zouden verliezen, als ze de originele symbolen niet meer zouden bevatten of men ze zou wijzigen.
Moderne iconenschilders als Alena Martynova (zie verderop), die zich niet (langer) aan de voorschriften van de voorbeeldboeken gehouden voelen, beelden de "Inexhaustible Chalice" of onuitputtelijke bron, oftewel de maagd Maria, casu quo de Vliegenzwam, met roodomrande gouden aureool en rode mantel met "capuchon" en een met rode stof gevoerde gouden kroon af. De met een roodomrande gouden aureool getooide en een rode mantel dragende Jezus (Sacred Mushroom) komt voort en stijgt op uit de chalice of Heilige Graal met op de achtergrond een gouden kosmisch ei, waarmee (waarschijnlijk onbedoeld) de complete levenscyclus van de Vliegenzwam uit de "onbevlekt ontvangen" moederschoot wordt weergegeven (voor een afbeelding van haar icoon, zie verder op deze pagina onder De onuitputtelijke bron).
Volgens een bijbellegende zou Jozef van Arimathea het bloed van de gekruisigde Jezus in een beker, de Heilige Graal, hebben opgevangen en hiermee naar Glastonbury (Avalon) in Engeland of Brocéliande in Bretagne zijn gereisd, waar hij de chalice zou hebben verborgen. Ondanks dat de Graalridders in hun queeste steeds naar de Heilige Graal hebben gezocht, werd de oorspronkelijke "Kelk des Levens" nooit gevonden.
Hiermee werd zowel het drinken van het rode "sap" (vloeibaar) uit de Heilige Graal, als het eten van het witte "vlees" (vaste materie) van de Vliegenzwam of het Gulden Vlies vervangen door de uit de Kelk des Levens gedronken rode miswijn (bloed) en het nuttigen van de witte hostie als (vrucht)lichaam van Christus en werd de relatie tussen het gebruik van entheogenen en de met de Vliegenzwam geassocieerde rituelen en gebruiken binnen de oorspronkelijke kerk letterlijk aan het oog van de niet-ingewijden onttrokken (oksaal/doksaal, iconostase), versluierd of gemystificeerd en uiteindelijk zelfs ontkend.
In de katholieke kerk vond het nuttigen van het Lam Gods of de Vliegenzwam door de "hogepriester' in eerste instantie achter een doksaal of oksaal plaats, een muur of gordijn dat de lager gezeten goegemeente van het ceremonieel voor het hoogaltaar scheidde.
In de Grieks-, Russisch- en Syrisch-orthodoxe kerk werden de plechtige handelingen oorspronkelijk in de alleen voor geestelijken toegankelijke ruimte achter de iconostase voltrokken.
De vraag dringt zich hierbij op, waarom men symbolisch het "bloed" en het "lichaam" van een imaginaire persoon tot zich zou nemen, als er niet een link zou hebben bestaan met iets uit de natuur of materiële realiteit dat inderdaad werd gedronken en gegeten : het "brood van het leven", oftewel de rood met witte Vliegenzwam.
De hosti (= slachtoffer) staat of substitueert voor het lichaam van Christus, oftewel het uit een primordium of kosmisch ei ontspringende vruchtlichaam, casu quo het witte vruchtvlees van de Heilige Paddenstoel, de Vliegenzwam.
Soms wordt in het centrum van de hosti een silhouet van Christus of Jezus aan het kruis weergegeven, waarmee de "inhoud" van het primordium in gesloten toestand wordt aangeduid.
De hosti wordt vaak afgebeeld boven de gouden Kelk des Levens of chalice, de Heilige Graal, hetgeen het eindstadium van de Vliegenzwam met omhoog krullende randen van de hoed representeert, waarin de in door de rode hoedhuid rood gekleurd regenwater opgeloste psychoactieve inhoudsstoffen (muscimol) van de hoed zijn opgenomen.
Volgens de katholieke opvatting of de leer van de transsubstantiatie is Jezus, casu quo de Sacred Mushroom, na de consecratie waarachtig lichamelijk aanwezig onder de gedaanten van brood (hostie) en wijn. Om contact met het "Hogere" te maken (enlightenment, hallucinaties, "visioenen"), werd de aan de clerus voorbehouden hallucinogene rode inhoud van de "kelk" of Heilige Graal door de priester uitgedronken, terwijl de hostie, oftewel het "onschuldige" witte (vrucht)vlees of het lichaam van Christus, tijdens de communie wel met de gelovigen werd gedeeld. De inhoud van de daarvan afgeleide gouden beker of Kelk des Levens (chalice), het "bloed" van (de hoedhuid van) de Vliegenzwam, werd - zoals eerder vermeld - als onderdeel van de transsubstantiatie door wijn, oftewel het bloed van Christus, vervangen.
Overigens weigerden de Engelse kerkhervormer en bijbelvertaler John Wycliffe (1329-1384) en de "Lollard"-volgelingen, net als de protestanten en gereformeerden, het dogma van de transsubstantiatie te erkennen, hetgeen in 1381 leidde tot de veroordeling van Wycliffe als ketter.
In Russisch-orthodoxe iconen werden tot aan het begin van de 19e eeuw gouden kelken afgebeeld, die met het "bloed van Christus - casu quo van de Vliegenzwam" - zijn gevuld, waarop het "kindeke Jezus" - oftewel een "embryonale" Vliegenzwam - drijft of waarboven het "zweeft".
De iconenschilders werkten aan de hand van voorbeeldboeken met symbolen en voorgeschreven kleurgebruik, die als verplicht golden. Zij geloofden, dat de iconen aan kracht zouden inboeten of hun werking zouden verliezen, als ze de originele symbolen niet meer zouden bevatten of men ze zou wijzigen.
Moderne iconenschilders als Alena Martynova (zie verderop), die zich niet (langer) aan de voorschriften van de voorbeeldboeken gehouden voelen, beelden de "Inexhaustible Chalice" of onuitputtelijke bron, oftewel de maagd Maria, casu quo de Vliegenzwam, met roodomrande gouden aureool en rode mantel met "capuchon" en een met rode stof gevoerde gouden kroon af. De met een roodomrande gouden aureool getooide en een rode mantel dragende Jezus (Sacred Mushroom) komt voort en stijgt op uit de chalice of Heilige Graal met op de achtergrond een gouden kosmisch ei, waarmee (waarschijnlijk onbedoeld) de complete levenscyclus van de Vliegenzwam uit de "onbevlekt ontvangen" moederschoot wordt weergegeven (voor een afbeelding van haar icoon, zie verder op deze pagina onder De onuitputtelijke bron).
Volgens een bijbellegende zou Jozef van Arimathea het bloed van de gekruisigde Jezus in een beker, de Heilige Graal, hebben opgevangen en hiermee naar Glastonbury (Avalon) in Engeland of Brocéliande in Bretagne zijn gereisd, waar hij de chalice zou hebben verborgen. Ondanks dat de Graalridders in hun queeste steeds naar de Heilige Graal hebben gezocht, werd de oorspronkelijke "Kelk des Levens" nooit gevonden.
|
|
De oervorm van het symbool van de Heilige Graal, de
gesloten hoed (primordium) op een steel met een kruis,
ring of manchet, die zich daarna als een kelk opent.
gesloten hoed (primordium) op een steel met een kruis,
ring of manchet, die zich daarna als een kelk opent.
Nogmaals het Albigensiaans kruis van de Katharen. Ook van de Katharen werd ooit aangenomen, dat zij de uitverkoren
hoeders waren van de Heilige Graal. Christus wordt hier afgebeeld als onderdeel van een zowel gesloten (primordium)
als opschermende vliegenzwam (gelijkenis met het Egyptische ankh-symbool) met als achtergrond het
gesloten kosmische ei of de steen der wijzen (philosopher's stone) op een "steel".
Percival en de graalridders
met de Heilige Graal
Graalridders met de gouden chalice of Heilige Graal
De uiteindelijke vorm van de chalice of Heilige Graal
De onuitputtelijke bron
Oude icoon met Jezus met
gouden aureool "ontluikend"
vanuit een gouden chalice
Moderne icoon van de maagd
Maria met roodomrande gouden
aureool en rode mantel met "kap"
en een met rode stof gevoerde
gouden kroon.
De met een roodomrande gouden
aureool en een rode mantel getooide
Jezus (Sacred Mushroom) komt voort
en stijgt - met op de achtergrond een gouden kosmisch ei - op uit de chalice
of Heilige Graal, waarmee de complete
levenscyclus van de Vliegenzwam uit
de "onbevlekt ontvangen" schoot van oermoeder aarde wordt weergegeven.
Alena Martynova (1999)
Hosti met Christusfiguur
Brabants museum
Jan van Kessel (ca. 1650)
Hosti op gouden Kelk des Levens of chalice (Heilige Graal)
met silhouet van Christusfiguur (primordium) in het centrum
(Brabants museum)
Hosti met crusifix
Hosti met crucifix boven gouden "Kelk
des Levens" of chalice (Heilige Graal)
Russisch-orthodoxe iconen
Russisch-orthodoxe iconen met een met "bloed" gevulde gouden
"Kelk des Levens" of Heilige Graal, waarin het "kindeke" Jezus
of Lam Gods (hosti : vruchtvlees Vliegenzwam) met gouden
aureool, drijft of waarboven het "zweeft"
Lam Gods (hosti) en "bloed" (wijn)
Jezus "drijvend" in een met "bloed" gevulde
gouden Kelk des Levens of Heilige Graal
(Rusland, op zijde geschilderd, 14e/15e eeuw)
Johannes de Doper met Jezus
Johannes de Doper met Jezus "drijvend" in een met
"bloed" gevulde gouden Kelk des Levens of Heilige Graal
Christus Melismos ("De Verdeelde")
Het Lam Gods of Christuskind (hosti) liggend op een
pateen naast de met "bloed" (wijn) gevulde Kelk des
Levens of Heilige Graal
Omdat de plechtige, oorspronkelijk aan consumptie van de Heilige Paddenstoel door de "hogepriester" of sjamaan gerelateerde handelingen, die zich tijdens de orthodoxe voormis in de lithurgisch gelegitimeerde en slechts voor de geestelijke toegankelijke ruimte achter de iconostase voltrokken, van een uitermate streng mystiek karakter waren en volledig aan het oog van de gemeente werden onttrokkenen, is de weergave van dit ritueel op iconen bijzonder zeldzaam.
Qua ideeëninhoud bestaan er wat dergelijke afbeeldingen betreft verbanden met zowel de graallegende als met westerse ideeën rondom een reeks "hostie en bloed wonderen", oftewel met de consumptie van het (vrucht)lichaam van het Lam Gods (hostie, heilige sacrament) en het drinken van het "bloed" (wijn) uit de Kelk des Levens of Heilige Graal : de Vliegenzwam.
Bron : Onasch & Schnieper (1995).
Triniteit iconen
|
In de zogenaamde Triniteit iconen wordt de
|
|
|
Laatste avondmaal
Brabants museum
Pieter Coecke van Aelst (ca. 1530)
Schaal gevuld met kosmische eieren
(primordia : "ongeboren vruchten")
in rood, wit en goud
Jezus' "Hemelvaart"
Karlsruhe
Ulrich Apt. d. Ä. (Augsburg, 1510)
Jezus' Hemelvaart in kosmisch ei of vesica pisces
met aan de staf met gouden kruis een banier met
een gouden "kruis" in een rood veld
De brandende braambos
|
|
Vlammende vuurbol (links) : het symbool van
de brandende braambos (rechts), oftewel
van de vliegenzwam als intermediair
tussen het "hemelse" en het aardse
Aanvullende literatuur
H. Broekema (2014). Inanna, meesteres van hemel en aarde. Geschiedenis van een Sumerische godin. Uitgeverij Elikser.
J. Matthews (1997). The Grail. Quest for the eternal. Thames & Hudson, Londen.
K. Onash & A. Schnieper (1995). ICONEN Fascinatie & Werkelijkheid.
C. Platt (1980). Panorama van de Middeleeuwen. Bruna, Gaade uitgevers, Veenendaal.
F. Vedelaer (ongedateerd). Heksentoeren. Klein Heksen Handboek. Uitgeverij Die giftige padde, De Peel.
