Deze website presenteert min of meer symbolische afbeeldingen van de Vliegenzwam (Amanita muscaria) in de christelijke kunst en behandelt de rol, die de Heilige Graal of Sacred Mushroom en andere entheogene planten en paddenstoelen in het ontstaan en de ontwikkeling van het christelijk geloof en andere religies hebben gespeeld.
De teksten zijn voor een belangrijk deel ontleend aan mijn door A3 boeken in 2012 uitgegeven boek "De geheimen van Hildegard von Bingen" (zie ook : www.earth-matters.nl/165/7459/hallucinogenen/de-geheimen-van-hildegard-von-bingen.html) en het hoofdstuk "Hildegard of Bingen. Unveiling the Secrets of a Medieval High Priestess and Visionary" in het in 2013 bij North Atlantic Books onder redactie van John A. Rush verschenen boek "Entheogens and the Development of Culture. The Anthropology and Neurobiology of Ecstatic Experience ". Voor de inhoud, zie : www.clinicalanthropology.com/JohnTest/EDC%20Table%20of%20Contents.html, waar bij hoofdstuk 4 op afroep 63 foto's uit "De geheimen van Hildegard von Bingen" worden weergegeven.
Daarnaast worden op deze website afbeeldingen getoond, die niet in (een van) beide boeken werden of konden worden opgenomen.
Voor recensies, zie : http://degeheimenvanhildegardvonbingen.weebly.com.
ADAGIUM
Richten we ons op de religieuze leringen, dan kunnen we herhalen : het zijn stuk voor stuk illusies. Niemand mag gedwongen worden ze voor waar aan te nemen (Freud)
“All religions are equally sublime to the ignorant, useful to the politician, and ridiculous to the philosopher” (Lucretius, Romeinse filosoof, 99-55 voor de zogenaamde "geboorte" van Christus)
Richten we ons op de religieuze leringen, dan kunnen we herhalen : het zijn stuk voor stuk illusies. Niemand mag gedwongen worden ze voor waar aan te nemen (Freud)
“All religions are equally sublime to the ignorant, useful to the politician, and ridiculous to the philosopher” (Lucretius, Romeinse filosoof, 99-55 voor de zogenaamde "geboorte" van Christus)
Plaincourault
Mijn eerste kennismaking met min of meer symbolische
afbeeldingen van Jezus als Vliegenzwam in de christelijke kunst
begon met de publicatie van een afbeelding van de fresco van
Adam en Eva in het paradijs in de kapel van de abdij van
Plaincourault (1291) in het boek "The Sacred Mushroom and the
Cross" van John M. Allegro (1970).
The Sacred Mushroom and the Cross
De Nederlandse (en Duitse) vertaling volgde in 1971.
"De Heilige Paddestoel en het Kruis" speelde een rol in de
avondvullende uitzending van het Simplistisch Verbond op
kerstavond 1976 over de Vliegenzwam, waarin Koot & Bie op
bezoek gingen bij Allegro op het eiland Man.
Interview : http://www.youtube.com/watch?v=mOu9tV6uy2E
John Marco Allegro (1923-1988) was een Engelse taalgeleerde (filoloog), die zich had toegelegd op het Aramees, Soemerisch en andere “dode” talen. Hij maakte deel uit van het team van taalwetenschappers en joodse en rooms katholieke schriftgeleerden, die de Dode Zee- of Qumran-rollen bestudeerden en vertaalden.
Na publicatie van enkele eerdere boeken over zijn bevindingen, verscheen in 1970 zijn boek “The Sacred Mushroom and the Cross. A study of the nature and origins of Christianity within the fertility cults of the ancient Near East” (1970). Eveneens in 1970 werd de Duitse vertaling “Der Geheimkult des Heiligen Pilzes” uitgebracht, en de Nederlandse versie “De Heilige Paddestoel en het Kruis” volgde in 1971.
De Qumran-rollen werden rond of kort voor de veronderstelde geboorte en de daarop volgende 33 jaar van het leven van Jezus geschreven. Volgens Allegro verschaften de Dode Zee-rollen ons inzicht in het leven van een Joodse sekte aangeduid als de Essenen.
Hij vond opvallend overeenkomstige fonemen in het Soemerische schrift, die zowel in het Aramees, als in de semitische, klassieke en Indo-Europese talen terugkeerden, op basis waarvan hij concludeerde, dat het christelijk geloof zijn wortels zou hebben in de verering en het gebruik van de heilige paddenstoel Amanita muscaria tijdens door sjamanen geleide rituelen en ceremonieën, die deel uitmaakten van een vruchtbaarheidscultus, die haar oorsprong vond in de bakermat van de belangrijkste religies en mythologieën, het oude Soemerië (Mesopotamië) en uit nog oudere “heidense” vruchtbaarheidsriten was voortgekomen.
Hij baseerde zich hierbij op jarenlange analyses en vergelijkingen van de oorspronkelijke Hebreeuwse bijbelteksten met woorden uit de Soemerische en andere oude talen als het Aramees. In oude teksten trof hij door de joden overgeleverde, naar de “sproetige” of “rood met wit gevlekte” paddenstoel verwijzende namen aan voor het door aartsvader Jakob of Israel aan zijn oudste zoon geschonken pronkgewaad, voor bijbelse figuren als Barnabas en voor Jezus gebruikte namen als de “panter” en “gevlekte huid”.
De betekenis van Jahwe zou eveneens naar de Vliegenzwam verwijzen. De tonsuur bij monniken zou bedoeld zijn geweest om de hallucinogene stof in het op de kaalgeschoren plek gelegde rode vlies van de hoedhuid via de fijn adertjes in hoofdhuid op te nemen zonder de bijwerkingen bij orale consumptie te hoeven ervaren.
Voorafgaand aan de verschijning van het boek was er onder aanvoering van de Gordon Wasson, auteur van Soma : Divine Mushroom of Immortality (1968), CIA-agent en bankier van het Vaticaan en als zodanig regelmatige bezoeker van de paus, een hetze tegen Allegro gestart, die achteraf niet op Wasson’s eigen onderzoek van Allegro’s werk bleek te zijn gebaseerd.
In "De Dode-Zeerollen en de verzwegen waarheid" van Michael Baigent & Richard Leigh (1991/2004) wordt de correspondentie tussen John Allegro en enkele van zijn eveneens bij de vertaling en bewerking van de Qumranrollen betrokken collega's uitvoerig weergegeven.
Recent heeft Irvin (2008) aangetoond, dat Wasson het boek niet zelf had gelezen, maar zich op een joodse rabbi en een katholieke priester had verlaten, die een persoonlijk, dan wel door het Vaticaan gevoed belang hadden om de bevindingen en beweringen van Allegro op voorhand te ontkrachten en ontkennen.
In hoofdstuk 14 "R. Gordon Wasson: The Man, the Legend, the Myth: Beginning a new History of Magic Mushrooms, Ethnomycology and the Psychedelic Revolution" van het eind juli 2013 onder redactie van John Rush verschenen boek "Entheogens and the Development of Culture. The Anthropology and Neurobiology of Ecstatic Experience" gaat Jan Irvin diepgaand in op de rol, die Gordon Wasson speelde in de : "... cover-up of a mind control and propaganda campaign regarding mushrooms and the field of ethnomycology that reaches to the highest levels of the U.S. government, intelligence and banking, and may tie directly into MK-ULTRA.
We've also seen a concerted effort to cover up the origins of one of America's wealthiest banking families - the Morgans. We've seen ties to the American fascists."
Kerk van Sint Michael
Hildesheim
Boom der Kennis
Adam en Eva (1192)
Adam en Eva
Tree of Life
San Sadurni
Osormont (Spanje)
12e eeuw
In het fresco de "Triomf van de Kerk" (Andrea Bonaiuti, 1367) in de Spaanse kapel van de Santa Maria Novella in Florence zien we het omgekeerde. Rechts boven het midden worden naakte mensen afgebeeld, die in (appel)bomen klimmen en "fruit" plukken, dat wil zeggen "snoepen" van de verboden vruchten, casu quo van de Vliegenzwam.
De hellehond
Van de hellehond of Cerberus, de uit de Griekse mythologie afkomstige bewaker van de onderwereld, worden zelden afbeeldingen aangetroffen in de vroeg christelijke kunst. Tot ver in de middeleeuwen waarschuwde dit steeds in combinatie met of aanwezigheid van een entheogene plant of paddenstoel afgebeelde (driekoppige) fabeldier echter het kerkvolk voor de gevaren van, casu quo verbood hen het gebruik van psychoactieve flora of fungi, die exclusief waren voorbehouden aan een select gezelschap van ingewijden als de priester (sacrament, transsubstantiatie), de hogepriesteres of de sjamaan, of uitsluitend in zijn of haar aanwezigheid en/of onder zijn of haar toezicht mochten worden gebruikt (potions, heksenzalf: witches' flying ointment ) of geconsumeerd, zoals dat bij enkele Siberische volkeren altijd nog gebruikelijk is.
Tot voor kort was er slechts één afbeelding van dit vaak met de slang of caduceus, het symbool van de verleider en de duivel, geassocieerde fabeldier bekend, de aan de voeten van Adam gepositioneerde hellehond in de verdrijving van Adam en Eva uit het paradijs in een paneel van de bronzen deuren van Bernward in de Dom van Hildesheim (1015). In dit paneel wordt de hellehond als symbool voor het gebruik van entheogenen gelinkt aan een tweetal door Adam en Eva van hun hoedjes ontdane, psilocybine bevattende puntige kaalkopjes (Psilocybe semilanceata), die het stel zogenaamd als vijgenbladeren voor de schaamstreek houdt, als ze door "god" op het eten van de verboden vruchten zijn betrapt.
Recent trof ik op de Gotische kaarsenkroon (eind 14e eeuw) in de Walburgiskerk in Zutphen een aantal afbeeldingen van de hellehond aan, die een fleur-de-lis (= Marialelie) of doornappel (Datura stramonium), een entheogene, sterk hallucinogene plant, in de bek hielden. Daarnaast is de kaarsenkroon van talrijke fleur-de-lis motieven voorzien en wordt de jacht op de met maagdelijkheid, kuisheid en zuiverheid geassocieerde eenhoorn weergegeven, een fabeldier waarvan men in de middeleeuwen nog aannam, dat het - net als de hellehond - werkelijk bestond.
Hellehond met fleur-de-lis in zijn bek (© T. van de Wouw, 2015)
Hellehond met "jong" omringd door fleur-de-lis symbolen (© T. van de Wouw, 2015)
THE SACRED MUSHROOM
Primordia Vliegenzwam
Primordia of "gouden" kosmische eieren
(philosopher's stone) van de Vliegenzwam
Mithras in een kosmisch ei
De Perzische variant van de Iraanse god van het licht en de
vruchtbaarheid Mithras, casu quo de Vliegenzwam, geboren
uit een steen (der wijzen), oftewel een kosmisch (wereld)ei,
omringd door de dierenriem. Mithras en Jezus zouden een en
dezelfde mythologische figuur zijn, waarvan beweerd wordt,
dat zij beide op 25 december zouden zijn "geboren".
Voor afbeeldingen van Christus in een kosmisch ei of hangend aan een "kruis" in latere periodes, zie het gedeelte over de hostie en de Heilige Graal verderop deze pagina.
Das Weltall
Das Weltall (Hildegard von Bingen)
Een kosmisch ei of vesica pisces
(vulva, vagina, labia majora/minora, clitoris)
oftewel een orgastische yoni
Gevleugelde naakte "maagd" Maria in een Vesica Pisces met "stralen" vanaf het hoofd en vanuit de vagina
Primordium (kosmisch ei, steen der wijzen)
of vulva (Allegro) en een volledig opgeschermde
Vliegenzwam (penis in moederschoot)
Petrus en aartsengel Michael
In het Moldovita klooster in Roemenië trof ik onlangs het bovenstaande fresco van Petrus en aartsengel Michaël aan. Het klooster werd in 1532 gebouwd, de fresco's werden in 1537 aangebracht.
Petrus wordt afgebeeld met de sleutel van de hemelpoort in zijn hand, Michaël heeft vleugels en draagt een zwaard. Nota bene : Ook Michaël is sleutelbewaarder van de toegangspoort tot het hemelrijk.
Petrus overhandigt Michaël een rood met wit "voorwerp", dat onmiskenbaar een nog gesloten en op het punt van openen en opschermen staand primordium (kosmisch ei, steen der wijzen of philosopher's stone) van de Vliegenzwam representeert, zoals in de tekeningen hierboven en hieronder (crucifix) wordt weergegeven. De rode hoedhuid is nog verborgen onder het witte velum universale en de annulus of ring (velum partiale) is nog met de hoedrand verbonden. Ergo : niet de sleutels van de hemelpoort, maar de Sacred Mushroom geeft toegang tot de hemelse sferen van de Garden of Eden of het paradijs.
Volgens de legende van het Heilige Kruis kreeg Seth van Michaël een tak van de Verboden Boom (= de Vliegenzwam : zie Plaincourault en Hildesheim) om zijn vader Adam te genezen, die op zijn sterfbed lag. Bij zijn terugkomst was Adam al overleden. Seth plantte de tak op Adams graf. De "boom" die daaruit groeide leverde uiteindelijk het hout voor het "kruis" van Jezus.
Een treffend voorbeeld van voor de "insider" nauwelijks verhulde symboliek, die de levenscyclus van de Vliegenzwam verbeeldt, zoals dat op geheel andere wijze ook in de triptiek van de Boom van Jesse in de Marienkirche in Lübeck (zie verderop) en in enkele miniaturen van Hildegard von Bingen wordt getoond.
Kosmische eieren
Randmotief miniatuur (Hildegard von Bingen)
met doorgesneden "gouden" kosmische eieren
van de Vliegenzwam en blauwe primordia van
een Kaalkopje (Psilocybe)
Anker of crucifix
Staand "anker", een christelijk symbool uit de Romeinse periode. Een
vroege crucifix gevonden op een wand van de catacomben in Rome, die
de Vliegenzwam oftewel Jezus aan het kruis symboliseert.
De steelbasis (volva) van de Sacred Mushroom is verbonden met de wortels van een boom, hetgeen de in die tijd vermoede en pas aan het einde van de
20e eeuw aangetoonde symbiotische relatie tussen de boom(wortels) en
(het mycelium en de ectomycorrhizae van) de paddenstoel weergeeft.
Een eveneens uit de catacomben van Rome afkomstig fresco van een door vogels geflankeerde Vliegenzwam uit de periode, dat de Mitrasmythologie nog niet verdrongen was door de mythologie rondom de "geboorte" en het aardse "leven" van Jezus.
Crucifix
Vliegenzwam gesymboliseerd als crucifix, oftewel
Jezus aan het kruis met lendendoek : velum partiale,
annulus of ring (zie ook : De boom van Jesse)
Geboorte- en herrijzenislegendes
Wat moet men in deze context denken van Prof. Bart D. Ehrman, die in een National Geographic uitzending over de mysteriën in het "levensverhaal" van Jezus het volgende debiteerde : "Als Jezus niet gekruisigd, maar - zoals in die tijd gebruikelijk - gestenigd of gewurgd was, dan was er geen christendom geweest."
In deze uitzending werd overigens ook beweerd, dat Jezus enige tijd in het zuiden van Engeland had doorgebracht, alwaar hij bij de druïden in de leer was geweest en dat de Heilige Graal uiteindelijk in de abdij van Glastonbury was ondergebracht.
Ergo : "Jesus died, was buried and resurrected" beschrijft niet het levenseinde en de herrijzenis van een "onbevlekt ontvangen zoon van de heilige maagd", maar de jaarlijks terugkerende levenscyclus van de met boomwortels in symbiose levende Vliegenzwam, die jaarlijks in de herfst verschijnt.
In het tv-programma "WNL op zondag" van 24 december 2017, dat wil zeggen exact 41 jaar na de uitzending van het Simplistisch Verbond over John Allegro, doet de nota bene aan het drugspastoraat in Amsterdam verbonden dominee Christien Crouwel onbedoeld ook nog een "duit" in het zakje. In aanwezigheid van geamuseerd of meewarig toekijkende gasten als Bart Chabot en Erik Akerboom beweert zij namelijk, dat de geboorte van het "Christuskind" waarschijnlijk niet rond kerst, maar in de herfst (of lente) heeft plaatsgevonden, omdat de herders in december niet met hun schapen "in het veld" zullen hebben overnacht, waarmee zij nog maar weer eens bevestigt, dat het in deze geboortelegende om de in de herfst verschijnende Sacred Mushroom draait. Zij blijkt overigens niet te weten, dat het verhaal dat wijzen of magiërs een stal bezoeken in geen enkel bijbelboek voorkomt. En hetzelfde geldt voor de theologe Jacobine Geel, die op dezelfde zondag in haar tv-programma aan drie hedendaagse "wijzen" vraagt wat zij vandaag voor het "kind van het licht" mee zouden brengen.
En zo zijn er tal van andere voorbeelden van geboorte- en wederopstandingslegendes bekend, zoals de mythe van de schaapherder Dumuzi, de grote liefde van Inanna, de vruchtbaarheidsgodin van de Sumeriërs, een volk dat 2500 jaar vóór het begin van onze jaartelling leefde in Irak, die drie dagen nadat hij vermoord was "opstond" uit de dood. Net als voor Jezus, oftewel de Vliegenzwam, geldt ook voor Dumuzi "de jaarlijkse verdwijning in de onderwereld, oftewel de bodem, en wederkomst of opstanding" (vanuit een kosmisch ei of primordium). Daarnaast is bij Inanna sprake van een stiermens (Mithras) en van een slang, die nestelt tussen de wortels van de "Huluppu-boom", de kosmische of hemelboom of Boom van Wijsheid, die hemel en aarde verbindt.
Hierbij gaat het steeds om natuurverschijnselen en andere fenomenen, waarvoor men, hoewel ze met voorspelbare regelmaat voorkomen, geen verklaring heeft, zoals in "De geheimen van Hildegard von Bingen" (www.a3boeken.nl/nl/webshop/de-geheimen-van-hildegard-von-bingen-gerrit-jan-keizer) uitgebreid wordt beschreven.
Overigens worden miraculeuze geboortes met een rol voor maagdelijke moeders, goden en bijzondere voortekenen ook aan werkelijk existerende historische figuren als Alexander de Grote en keizer Augustus toegeschreven.
Inanna en Isjtar
Isjtar, de opvolgster van Inanna, met op een omega of een primordium van de Vliegenzwam lijkende symbolen in haar handen, die een opvallende gelijkenis vertonen met het eerder weergegeven kosmische ei met de god van de vruchtbaarheid Mithras in het centrum.
Daarnaast is deze maagdelijke Akkadische godin, net als de Sumerische Inanna, geassocieerd met de slang van de paradijselijke Boom der Kennis, met de slangengodin van Kreta en met de ouroboros van Gilgamesh, van wie de "plant van onsterfelijkheid" werd gestolen en opgegeten door een slang. En verder worden zowel Inanna als Isjtar afgebeeld met een "leeuwenstaf", een staf met een dubbelgewonden slang of caduceus, het symbool van de belangrijkste entheogene paddenstoelen, de muscimol bevattende Vliegenzwam en de psilocybine bevattende kaalkopjes.
Isjtar met caduceus
Slangengodin Kreta
De Sumerische en Akkadische koninkrijken van Mesopotamië stonden in verbinding met de volkeren van de Indusvallei (Rig Veda : Soma = de Vliegenzwam), met de Minoïsche beschaving (Knossos : stier) en met de Egyptenaren (ankh)
In West-Europa komen eveneens combinaties van heidense goden met de vroeg christelijke geloofsovertuiging voor, zoals uit de bovenstaande afbeelding van Thor op de gevel van de
kerk van Torsang in Zweden blijkt.
Het Keltische kruis
Het Keltische kruis als pagan symbool van de fusie van
het kruis (crucifix) en het kosmische ei ineen.
Het ankh-symbool of athonkruis
Het Egyptische ankh- of athonkruis (crux ansata) is eveneens geassocieerd met een symbolische weergave van een vanuit een kosmisch ei (primordium) "ontluikende" Vliegenzwam en kan dan ook als een vroege voorloper van een "crucifix" worden beschouwd.
Een vroeg voorbeeld van de ankh of het athonkruis,
waarin het christelijke PAX-symbool geïntegreerd is.
Het Albigensiaans kruis van de Katharen
Een combinatie van het ankh symbool en een "crucifix", met op de achtergrond een kosmisch ei, van waaruit een op een entheogene alruinwortel (mannekin) lijkende Jezus met als een hoed van de Sacred Mushroom uitgespreide armen verschijnt, oftewel de Vliegenzwam opschermt, is te vinden in het Albigensiaans kruis van de in (vegetarische) ascese levende Katharen, die gelijkwaardigheid van man en vrouw predikten.
De ascetische discipline die (in combinatie met het nuttigen van de vliegenzwam) nodig was om een staat van verlichting te bereiken, werd gepraktiseerd door de meester adepten, de "Parfaits", en een lagere graad van adepten. Hun volgelingen richtten hun leven volledig in naar het voorbeeld van de "Parfaits", en begrepen dat zij in cycli van reïncarnatie op aarde werden herboren, oftewel dat zij symbolisch de levenscyclus van de door hen aanbeden Heilige Graal casu quo de Vliegenzwam doorliepen (zie ook verderop onder De boom van Jesse).
De sjamanistische rituelen en symbolische praktijken van de "Parfaits" waren eenvoudig. Zij hielden hun erediensten in wouden, op bergtoppen en in grotten. De grotten, waarin de ceremonie met de sacramenten plaatsvond, hadden een vierkante nis in de muur waarin de "gesluierde" (= velum universale rondom het primordium) Heilige Graal (= Vliegenzwam) stond opgesteld.
De Katharen werden, mede op instigatie van Hildegard von Bingen, die hen voor alcoholisten uitmaakte (zie : www.a3boeken.nl/nl/webshop/de-geheimen-van-hildegard-von-bingen-gerrit-jan-keizer : pagina 62-63), tijdens haar leven door Bernardus van Clairvaux en ruim een decennium later door paus Innocentius III als ketters aangemerkt en na de uitvaardiging in 1231 van een decreet door paus Gregorius IX, door de door hem ingestelde "pharmacratic inquisition" vervolgd en vermoord.
Een door de Katharen geslagen munt
met Albigensiaans kruis
De Ankh van de Tempeliers, de hoeders van de Heilige Graal en opvolgers
van de Katharen, met een tempelier te paard op de achtergrond.
In navolging van de Katharen werden de Tempeliers eveneens
door de inquisitie vervolgd en ter dood gebracht.
De hand van Maria met een vanachter een rode doek
tevoorschijn komende "gouden" ankh, die zij bij de
aankondiging van de aanstaande geboorte van het
onbevlekt ontvangen "Christuskind", oftewel van de
Vliegenzwam, vasthoudt, zoals dat in een schilderij
van de annunciatie wordt weergegeven.
Een heks en een pad met ankh of athonkruis. Een pad (paddenstoel of toadstool) met athonkruis werd soms door heksen gebruikt om tovenarij of een bezwering meer kracht bij te zetten.
Heksen- of vliegzalf
(witches' flying ointment)
Heksenzalf of vliegzalf (witches' flying ointment), waarmee het voorhoofd, de slapen en/of de oksels werden ingesmeerd, had naast de vliegenzwam, tevens entheogene planten als bilzekruid, wolfskers en alruin (of soms ook van de huid van een pad afkomstige bufotenine) als vaste ingrediënten. Daarnaast werd de zalf met behulp van een stok(je) of bezemsteel op of tussen de schaamlippen of in de vagina aangebracht om een orgasme te bewerkstelligen, waardoor bij niet aan de heksensabbat deelnemende getuigen van dergelijke rituele praktijken het idee ontstond, dat de in extase opspringende heksen op hun bezemstelen probeerden op te stijgen om langs het nachtelijk firmament te vliegen.
Voor het volledige verhaal over de heksenvervolging voorafgaand aan en ten tijde van de inquisitie en over het gebruik van heksenzalf door de in 2012 heilig verklaarde magistra en hogepriesteres Hildegard von Bingen, zie "De geheimen van Hildegard von Bingen".
(witches' flying ointment)
Heksenzalf of vliegzalf (witches' flying ointment), waarmee het voorhoofd, de slapen en/of de oksels werden ingesmeerd, had naast de vliegenzwam, tevens entheogene planten als bilzekruid, wolfskers en alruin (of soms ook van de huid van een pad afkomstige bufotenine) als vaste ingrediënten. Daarnaast werd de zalf met behulp van een stok(je) of bezemsteel op of tussen de schaamlippen of in de vagina aangebracht om een orgasme te bewerkstelligen, waardoor bij niet aan de heksensabbat deelnemende getuigen van dergelijke rituele praktijken het idee ontstond, dat de in extase opspringende heksen op hun bezemstelen probeerden op te stijgen om langs het nachtelijk firmament te vliegen.
Voor het volledige verhaal over de heksenvervolging voorafgaand aan en ten tijde van de inquisitie en over het gebruik van heksenzalf door de in 2012 heilig verklaarde magistra en hogepriesteres Hildegard von Bingen, zie "De geheimen van Hildegard von Bingen".
|
Links : met een van heksenzalf voorziene stok of bezemsteel masturberende orgastische heksen met een kotsende kat Rechts en onder : op een met heksenzalf ingesmeerde bezemsteel vliegende heksen in gezelschap van een uil |
|
De "mushroom trees" van het Voronet klooster
Mushroom trees van de vliegenzwam (rood), het puntig kaalkopje (blauwgroen) en een breeksteeltje (geel) in het fresco "Adam en Eva in het paradijs met de slang" (Voronet klooster, Roemenië, 1488)
Hildegard von Bingen (1098-1179)
Miniaturen Der Sündenfall en
Der Erlöser
Mushroom tree met de hoed van een Vliegenzwam
(rood met witte stippen) aan de steeltop
Miniatuur
Von der Gliederung des Leibes
De vier seizoenen in de boomgaard met een na het gebruik
van uit de hemel neerdalende rode "manna" benevelde
en ontklede man met rode muts (Magiërs) en rode mantel
Die Seherin
Hildegards eerste "openbaring" op 42-jarige leeftijd
met Volmar (tonsuur) als getuige :
"wees spontaan paradox"
Hildegard, Volmar en Richardis
Hildegard heeft een zelf opgeroepen "openbaring" of "Schau"
met Volmar, haar secretaris, en Richardis von Stade, haar
amanuensis en geliefde, als getuigen : "wees spontaan paradox"
Richardis "knijpt een oogje dicht" : inner vision en/of gedeelde
ervaring, danwel is "turning a blind eye to the hoax"
Levend water en kosmische eieren
Levend water of "living water" (golden shower) en kosmische eieren,
die over de hoofden en kleding van de ingewijden worden uitgestort.
Levend water is met een residu van geconsumeerde
vliegenzwammen verzadigde urine, die gedronken werd om
in een roes en in contact met het "hogere" te geraken.
Een gouden Cosmic Egg of de Steen der Wijzen (philosopher's
stone) staat voor het primordium van de Vliegenzwam.
Gouden kosmische (wereld)eieren
Wat moet een pasgeboren kind overigens met gouden kosmische "eieren" (en wierook en mirre) ?
Aanbidding door magi
Rijksmuseum
Geertgen tot Sint-Jans (Haarlem, ca. 1480/1485)
Jezus neemt van de gouden kosmische
eieren of primordia
Aanbidding door magi
Karlsruhe
Oberrheinischer Meister (1505)
Jezus neemt van de gouden
kosmische eieren of primordia
Aanbidding door magi
Karlsruhe
Friedrich Herlin (1460/1470)
Het kindeke Jezus met gouden aureool met rood
kruis krijgt gouden kosmische eieren aangeboden
Aanbidding door magi
Rijksmuseum
Jan Jansz Mostaert (Haarlem, ca. 1520/1525)
De gouden kosmische eieren of primordia
blijven voor de toeschouwer verborgen
Abraham ontmoet Melchisedech en biedt hem een dronk uit de kelk of Heilige Graal aan
Rechtsonder wordt de Heilige Graal met rode hoed en witte stippen afgebeeld
Basiliek van San Marco, Venetië (13e eeuw)
De Pentacost vlam
"Verlichting"
Na zijn "wederopstanding" zou Jezus aan zijn discipelen en apostelen hebben opgedragen om het christelijk geloof verder te gaan verspreiden. Als de apostelen in een ruimte bijeen zijn, dalen "tongen van vuur" op (in) hun hoofden neer, waarna ze in vreemde tongen beginnen te spreken.
Later zou aan Matteüs tijdens zijn evangelisatiereizen door Noord-Afrika gevraagd zijn, hoe (oftewel onder invloed waarvan) hij in vele tongen kon spreken en wonderbaarlijke genezingen kon verrichten.
Na zijn "wederopstanding" zou Jezus aan zijn discipelen en apostelen hebben opgedragen om het christelijk geloof verder te gaan verspreiden. Als de apostelen in een ruimte bijeen zijn, dalen "tongen van vuur" op (in) hun hoofden neer, waarna ze in vreemde tongen beginnen te spreken.
Later zou aan Matteüs tijdens zijn evangelisatiereizen door Noord-Afrika gevraagd zijn, hoe (oftewel onder invloed waarvan) hij in vele tongen kon spreken en wonderbaarlijke genezingen kon verrichten.
Maria met apostelen
Maria omringd door apostelen met Pentacost vlam
(Heilige Geest), gouden aureolen en de duif
met gouden aureool
Apostelen
Apostelen met Pentacost "vlam", symbool van een
"openbaring" of mystieke ervaring, die van binnenuit
ontstaat na consumptie van de Heilige Paddenstoel
De boom van Jesse
Tijdens de tegen de persoonsverheerlijking van Maria en Jezus en de pracht en praal van de katholieke kerk gerichte beeldenstorm van 1566 zijn vele nog resterende bewijzen van de relatie tussen entheogenen en de symboliek in kerkelijke kunst verwijderd of vernield.
Een in zijn rijkdom en uitvoering prachtig voorbeeld van kerkelijke kunst dat de beeldenstorm overleefde, is het uit 1518 stammende Antwerps Maria-altaar met het paneel ‘De boom van Jesse’ in de Marienkirche in Lübeck. De triptiek wist aan vernieling en vernietiging door protestantse vandalen te ontkomen door de interventie van een inwoner van Lübeck. Deze was weliswaar bevriend met Luther, maar legde zijn opdracht om het kerkinterieur te verwoesten naast zich neer.
In de boom van Jesse wordt de stamboom van Jezus weergegeven. Jezus is de ‘vrucht’ van de schoot van de maagd Maria. Om Maria te vrijwaren van de smet van Eva’s erfzonde introduceerde de katholieke kerk de mythe van de onbevlekte ontvangenis van de Heilige Maagd, waarmee zij de nieuwe Eva ‘vrij van zonden’ werd, hetgeen pas in het dogma van 1854 officieel werd vastgelegd. Een moeder van Maria komt echter niet in de Bijbel voor. Om de levenslijn van Jezus te vervolmaken werd Anna vanaf de 2e eeuw als moeder van Maria en grootmoeder van Jezus opgevoerd. Vele eeuwen later werden ze samen afgebeeld in miniaturen, iconen en triptieken van ‘Anna te Drieën’.
Om Maria niet alsnog met de erfzonde te belasten, moest Anna vanzelfsprekend ook na een onbevlekte ontvangenis het leven hebben geschonken aan een kind. De ‘vader’ van Maria zou Joachim zijn geweest. Deze naam betekent ‘Jahweh treft voorbereidingen’, ‘God zal vestigen’ of ‘de Heer richt op’.
De boom van Jesse geeft feitelijk de levenscyclus weer van de vliegenzwam. De Bijbel betitelt Jezus als een scheut die afkomstig is van de stamvoet of stobbe van Jesse, de vader van David.
Het symbool van Anna is de altijd groene fijnspar en niet de den, zoals soms wordt beweerd. De aan Anna verbonden kleur is groen, de kleur van de hoop. Sparren, ceders en cypressen zijn naaldbomen, die stevig zijn verankerd in de aarde en met hun spits toelopende top wijzen naar de hemelse goden. De Kelten zagen de fijnspar als symbool van de gave der kennis en vereerden de naaldboom als heilige boom van leven en dood. De Romeinen plantten ceders en cypressen op en rond hun begraafplaatsen.
De fijnspar gaat - net als onder meer de berk - een associatie aan met de ectomycorrhiza’s vormende vliegenzwam, die vanaf de wortels van de boom zijn voortplantingsorganen of vruchtlichamen voortbrengt. Het vruchtlichaam verschijnt in eerste instantie in de vorm van een wittig tot goudgeel primordium of kosmisch ei, waaruit de rode hoed na doorbreking van het witte vlies opschermt.
Tot de uitvinding van de microscoop begin 1600 was het onmogelijk geweest om de voortplanting van de mens via sperma en die van paddenstoelen door sporen waar te nemen. Uit Hildegards beschouwingen over beukenwortels blijkt echter, dat men wel de link had gelegd tussen de boomwortels van bepaalde bomen en het verschijnen van aan die boomsoorten gebonden paddenstoelen als de Heilige Paddenstoel, de door de kerk in de ‘persoon’ van Jezu vlees geworden ‘reïncarnatie’ of wedergeboorte van de vliegenzwam. Op deze wijze wordt een natuurverschijnsel - de associatie van de entheogene vliegenzwam met de spar - een religieus symbool en als het fenomeen eenmaal van een ziel is voorzien (animisme), is een eerste stap naar vermenselijking tot zelfs het verwerven van een goddelijke status gezet.
In het paneel ‘De boom van Jesse’ van het Maria-altaar in de Marienkirche in Lübeck (zie onderstaande foto) wordt de levenscyclus van de vliegenzwam symbolisch weergegeven in de personen van Anna, Maria en Jezus. Anna, de spar, en haar ‘echtgenoot’ worden beiden afgebeeld met een boomwortel, die aan beider borst of hart ontspringt en met een hand wordt ondersteund. Op de plek waar de wortels zich verenigen, eindigen ze in een gouden bol of kosmisch ei, dat zich aan d bovenzijde als een ‘bloem’ - oftewel een hoed van de vliegenzwam - met wijd uitstaande bloembladeren of lamellen opent. Aan de wortels ontspringen sparrenkegels, die staan voor een symbolische verwijzing naar Anna als spar. In het door Van der Meer weergegeven schilderij van Andrea del Verrocchio van de doop van Jezus in de Jordaan vliegt een zwarte vogel in de richting van sparren, die tevens door het dubbele kruis aan het uiteinde van een door Johannes de Doper vastgehouden staf worden aangewezen. Hierbij dient in aanmerking te worden genomen, dat de doop met water en vuur oftewel de Heilige Geest de initiatie in het gebruik van de entheogene vliegenzwam vertegenwoordigt. Deze wordt op niet mis te verstane wijze in het schilderij weergegeven in de vorm van een met kosmische eieren gevulde gouden schaal of Heilige Graal, de gouden aureolen met het aureool van Jezus voorzien van een rood kruis, een neerwaarts vliegende duif, de uit rode mouwen stekende handen van God en de vanuit de gouden schaal op het hoofd van Jezus uitgestorte gouden stralen.
In tegenstelling tot de zich via sporen voortplantende vliegenzwam is de reproductie van de spar via de verspreiding van de pollen die voor de bevruchting van de vrouwelijke bloeiwijze en het ontstaan van sparrenkegels noodzakelijk zijn, wel met het blote oog waar te nemen.
Om toch een ‘sluitende’ verklaring voor de levenscyclus van de Heilige Paddenstoel te geven en de daaraan gerelateerde kip-of-ei problematiek ‘op te lossen’, werd de onbevlekte ontvangenis van Maria en Anna verzonnen. In de ‘moederschoot´ van Maria, de aan de wortels van haar ‘moeder’ Anna (de spar) gebonden vliegenzwam, ontwikkelde zich het kosmische ei, waaruit Jezus (de vliegenzwam) op miraculeuze wijze voortkwam.
Een volledig opgeschermde vliegenzwam neemt de vorm aan van een aan een kruis hangend persoon met een rood bovenlichaam en wijd uitgespreide armen, die een witte lendendoek (de afhangende ring) draagt en witte ‘benen’ (de steel) heeft (zie de tekening aan het begin van de pagina). De hoedrand krult omhoog, waardoor de kelk des levens of Heilige Graal ontstaat en vervolgens droogt het (vrucht)lichaam in tot een Gulden Vlies, dat uiteindelijk vergaat om in het volgende jaar ‘weder op te staan’ of te regenereren. Hiermee is de levenscyclus van de zich door middel van sporen verspreidende vliegenzwam afgerond en wordt met de komst en wedergeboorte van de Heilige Paddenstoel Jezus, de hogepriester van het Nieuwe Verbond of de ordening van Melchisedek, volgens de Bijbel “de orde krachtens een onvernietigbaar leven of het oneindige leven hersteld.”
De vliegenzwam ‘baart’ zichzelf, is moeder Maria, God de vader en de zoon. Volgens Sabellius (3e eeuw) bevat de vliegenzwam de substantie - “one substance of father and son” (consubstantialiteit) - die toegang geeft tot verlichting door en internalisatie van het vuur van de Heilige Geest oftewel van Jezus (triniteit).
In ‘De boom van Jesse’ in de Marienkirche wordt de Heilige Maagd als intermediair in de levenscyclus van de vliegenzwam afgebeeld. Gezeten op een horizontaal geplaatste maansikkel en in een ‘zetel’ van boomwortels rijst Maria op uit de aan een primordium of kosmisch ei ontsproten kelk des levens of Heilige Graal. Ze houdt het kindeke Jezus, de pasgeboren vrucht van haar schoot, in haar armen zonder dat er geslachtsgemeenschap heeft hoeven plaatsvinden om een kind te kunnen baren. Achter haar rug en hoofd komen de uiteinden van de wortels samen tevoorschijn als gouden stralen of vlammen, die met elkaar een rugleuning vormen. Wat verder opvalt, is dat de veronderstelde grootvader van Jezus wel aanwezig is in de scène, terwijl ‘vader’ Jozef ontbreekt.
Naast de mythische figuren van de Heilige Maagd, het Christuskind en Anna weergegeven symbolen van de vliegenzwam en de spar in ‘De boom van Jesse’, zijn in de kerk tevens talrijke voorbeelden van de kleurencombinaties rood-wit-groen (zie foto) op zuilen en bogen te vinden om de vliegenzwam en de spar mee aan te duiden. Volgens de vrouw, die in 2011 een rondleiding in de kerk verzorgde, waren uitsluitend deze drie kleuren gebruikt, omdat het destijds de goedkoopste kleuren waren, terwijl de kerk een toonbeeld is van de enorme rijkdom van de kooplieden, die als tegenhanger van de domkerk met slechts één toren, de Marienkirche met twee torens lieten bouwen.
(Naar : De geheimen van Hildegard von Bingen, pagina 64-65).
Marienkirche Lübeck
Triptiek Boom van Jesse
Marienkirche Lübeck
Rood, wit (vliegenzwam) en groen (spar)
Rood, wit (Jezus, de Vliegenzwam) en
groen (Anna, de eeuwiggroene spar)
op de zuilen in de Marienkirche in Lübeck
Anna, Maria en Jezus
Rijksmuseum
Atelier van Geertgen tot Sint-Jans (Haarlem, 1495)
Anna in groen (de eeuwiggroene spar), rood en wit (Vliegenzwam)
gekleed, met Maria, haar onbevlekt ontvangen "dochter", en Jezus,
de Vliegenzwam, haar onbevlekt ontvangen "zoon" (en "kleinzoon")
Hildegard von Bingen
Hildegard von Bingen met Pentacost "vlam",
blauwe aureool, duif en doornappelbloem (± 1900)
Nota bene : in plaats van een stift en een wasplaat
gebruikt ze een ganzenveer en papier om haar
"ingestraalde openbaringen" vast te leggen !
Middelrijns altaar (1410)
Catharijneconvent Utrecht
Kindeke Jezus (primordium) en duif met gouden aureool en hostie
(symbolische representaties van de vliegenzwam), die "neer- of indalen"
op/via of "opstijgen" vanaf Maria's hoofd met gouden aureool met links
van haar een bloeiende doornappel
De kunsthistorica Karin Haanappel gaat er overigens vanuit, dat hier getoond wordt, dat Jezus (via het hoofd in de baarmoeder) "indaalt", terwijl indalen het fysieke stadium voorafgaand aan de geboorte is en hier het indalen van de Heilige Geest - zowel gerepresenteerd door de duif als door het kindeke Jezus - in het hoofd oftewel de hersenen wordt weergegeven, wat - na het gebruik van de Sacred Mushroom - tot enlightenment en contact met het "Hogere" leidt.
Maria en Elisabet
Jezus en Johannes (de Doper) als "net ontloken" kosmische eieren
(primordium) in de baarmoeder van Maria en Elisabet met gouden aureool
en een duif, die een gouden kosmisch ei (hostie) in zijn snavel houdt en
aan beide vrouwen aanbiedt
Maria en Elisabet
In detail, ook de baarmoeder heeft de vorm van een
gouden kosmisch ei of een mandorla (vesica pisces)
Maria en Elisabet
Karlsruhe
Meister mit der Nelke (ca. 1500)
Jezus als "embryo" in een kosmisch ei met
stralenkrans en Johannes de doper zonder
aangezicht als "embryo" of primordium
Maria en Elisabet
Karlsruhe
Oberrheinischer Meister (Straatsburg, ca. 1410/1420)
Jezus en Johannes de Doper als "embryo" of primordium
Maria en Elisabet
Konrad Witz (1400-1446)
Konrad Witz (1400-1446)
Maria immaculata
Karlsruhe
Schwäbischer Meister (1489)
Maria onbevlekt ontvangen met haar eveneens
onbevlekt ontvangen moeder Anna als getuige
In tegenstelling tot de gebruikelijke outfit draagt
Maria groene en Anna rood-witte kleding
De hosti en de Heilige Graal
Tijdens een kort na de dood van Hildegard von Bingen gehouden concilie onder leiding van paus Innocentius III werd de term transsubstantiatie voor het eerst gebruikt. Brood en wijn zouden tijdens de mis letterlijk in het lichaam en bloed van Christus veranderen, waarmee een vorm van symbolisch kannibalisme werd geïntroduceerd dat in de plaats kwam van de consumptie van de Heilige Paddenstoel. De eucharistie was dus niet zo maar een ritueel, maar iets heiligs.
Hiermee werd zowel het drinken van het rode "sap" uit de Heilige Graal, als het eten van het "vlees" van de Vliegenzwam of het Gulden Vlies vervangen door de uit de Kelk des Levens gedronken rode miswijn (bloed) en het nuttigen van de witte hostie als (vrucht)lichaam van Christus en werd de relatie tussen het gebruik van entheogenen en de met de Vliegenzwam geassocieerde rituelen en gebruiken binnen de oorspronkelijke kerk letterlijk aan het oog van de niet-ingewijden onttrokken (oksaal/doksaal, iconostase), versluierd of gemystificeerd en uiteindelijk zelfs ontkend.
In de katholieke kerk vond het nuttigen van het Lam Gods of de Vliegenzwam door de "hogepriester' in eerste instantie achter een doksaal of oksaal plaats, een muur of gordijn dat de lager gezeten goegemeente van het ceremonieel voor het hoogaltaar scheidde.
In de Grieks-, Russisch- en Syrisch-orthodoxe kerk werden de plechtige handelingen oorspronkelijk in de alleen voor geestelijken toegankelijke ruimte achter de iconostase voltrokken.
De vraag dringt zich hierbij op, waarom men symbolisch het "bloed" en het "lichaam" van een imaginaire persoon tot zich zou nemen, als er niet een link zou hebben bestaan met iets uit de natuur of materiële realiteit dat inderdaad werd gedronken en gegeten : het "brood van het leven", oftewel de rood met witte Vliegenzwam.
De hosti staat of substitueert voor het lichaam van Christus, oftewel het uit een primordium of kosmisch ei ontspringende vruchtichaam, casu quo het witte vruchtvlees van de Heilige Paddenstoel, de Vliegenzwam.
Soms wordt in het centrum van de hosti een silhouet van Christus of Jezus aan het kruis weergegeven, waarmee de "inhoud" van het primordium in gesloten toestand wordt aangeduid.
De hosti wordt vaak afgebeeld boven de gouden Kelk des Levens of chalice, de Heilige Graal, hetgeen het eindstadium van de Vliegenzwam met omhoog krullende randen van de hoed representeert, waarin de in door de rode hoedhuid rood gekleurd regenwater opgeloste psycho-actieve inhoudsstoffen (muscimol) van de hoed zijn opgenomen.
Om contact met het "Hogere" te maken (enlightenment, hallucinaties, "visioenen"), werd de rode inhoud van de "kelk" of Heilige Graal uitgedronken. De inhoud van de daarvan afgeleide gouden beker of Kelk des Levens (chalice), het "bloed" van de Vliegenzwam, werd - zoals eerder vermeld - als onderdeel van de transsubstantiatie door wijn, oftewel het bloed van Christus, vervangen.
Overigens weigerden de Engelse kerkhervormer en bijbelvertaler John Wycliffe (1329-1384) en de "Lollard"-volgelingen het dogma van de transsubstantiatie te erkennen, hetgeen in 1381 leidde tot de veroordeling van Wycliffe als ketter.
In Russisch-orthodoxe iconen werden tot aan het begin van de 19e eeuw gouden kelken afgebeeld, die met het "bloed van Christus - casu quo van de Vliegenzwam" - zijn gevuld, waarop het "kindeke Jezus" - oftewel een "embryonale" Vliegenzwam - drijft of waarboven het "zweeft".
De iconenschilders werkten aan de hand van voorbeeldboeken met symbolen en voorgeschreven kleurgebruik, die als verplicht golden. Zij geloofden, dat de iconen aan kracht zouden inboeten of hun werking zouden verliezen, als ze de originele symbolen niet meer zouden bevatten of men ze zou wijzigen.
Moderne iconenschilders als Alena Martynova, die zich niet (langer) aan de voorschriften van de voorbeeldboeken gehouden voelen, beelden de "Inexhaustible Chalice" of onuitputtelijke bron, oftewel de maagd Maria, casu quo de Vliegenzwam, met roodomrande gouden aureool en rode mantel met "capuchon" en een met rode stof gevoerde gouden kroon af. De met een roodomrande gouden aureool getooide en een rode mantel dragende Jezus (Sacred Mushroom) komt voort en stijgt op uit de chalice of Heilige Graal met op de achtergrond een gouden kosmisch ei, waarmee (waarschijnlijk onbedoeld) de complete levenscyclus van de Vliegenzwam uit de "onbevlekt ontvangen" moederschoot wordt weergegeven (voor een afbeelding van haar icoon, zie verder op deze pagina onder De onuitputtelijke bron).
Volgens een bijbellegende zou Jozef van Arimathea het bloed van de gekruisigde Jezus in een beker, de Heilige Graal, hebben opgevangen en hiermee naar Glastonbury (Avalon) in Engeland of Brocéliande in Bretagne zijn gereisd, waar hij de chalice zou hebben verborgen. Ondanks dat de Graalridders in hun queeste steeds naar de Heilige Graal hebben gezocht, werd de oorspronkelijke "Kelk des Levens" nooit gevonden.
Hiermee werd zowel het drinken van het rode "sap" uit de Heilige Graal, als het eten van het "vlees" van de Vliegenzwam of het Gulden Vlies vervangen door de uit de Kelk des Levens gedronken rode miswijn (bloed) en het nuttigen van de witte hostie als (vrucht)lichaam van Christus en werd de relatie tussen het gebruik van entheogenen en de met de Vliegenzwam geassocieerde rituelen en gebruiken binnen de oorspronkelijke kerk letterlijk aan het oog van de niet-ingewijden onttrokken (oksaal/doksaal, iconostase), versluierd of gemystificeerd en uiteindelijk zelfs ontkend.
In de katholieke kerk vond het nuttigen van het Lam Gods of de Vliegenzwam door de "hogepriester' in eerste instantie achter een doksaal of oksaal plaats, een muur of gordijn dat de lager gezeten goegemeente van het ceremonieel voor het hoogaltaar scheidde.
In de Grieks-, Russisch- en Syrisch-orthodoxe kerk werden de plechtige handelingen oorspronkelijk in de alleen voor geestelijken toegankelijke ruimte achter de iconostase voltrokken.
De vraag dringt zich hierbij op, waarom men symbolisch het "bloed" en het "lichaam" van een imaginaire persoon tot zich zou nemen, als er niet een link zou hebben bestaan met iets uit de natuur of materiële realiteit dat inderdaad werd gedronken en gegeten : het "brood van het leven", oftewel de rood met witte Vliegenzwam.
De hosti staat of substitueert voor het lichaam van Christus, oftewel het uit een primordium of kosmisch ei ontspringende vruchtichaam, casu quo het witte vruchtvlees van de Heilige Paddenstoel, de Vliegenzwam.
Soms wordt in het centrum van de hosti een silhouet van Christus of Jezus aan het kruis weergegeven, waarmee de "inhoud" van het primordium in gesloten toestand wordt aangeduid.
De hosti wordt vaak afgebeeld boven de gouden Kelk des Levens of chalice, de Heilige Graal, hetgeen het eindstadium van de Vliegenzwam met omhoog krullende randen van de hoed representeert, waarin de in door de rode hoedhuid rood gekleurd regenwater opgeloste psycho-actieve inhoudsstoffen (muscimol) van de hoed zijn opgenomen.
Om contact met het "Hogere" te maken (enlightenment, hallucinaties, "visioenen"), werd de rode inhoud van de "kelk" of Heilige Graal uitgedronken. De inhoud van de daarvan afgeleide gouden beker of Kelk des Levens (chalice), het "bloed" van de Vliegenzwam, werd - zoals eerder vermeld - als onderdeel van de transsubstantiatie door wijn, oftewel het bloed van Christus, vervangen.
Overigens weigerden de Engelse kerkhervormer en bijbelvertaler John Wycliffe (1329-1384) en de "Lollard"-volgelingen het dogma van de transsubstantiatie te erkennen, hetgeen in 1381 leidde tot de veroordeling van Wycliffe als ketter.
In Russisch-orthodoxe iconen werden tot aan het begin van de 19e eeuw gouden kelken afgebeeld, die met het "bloed van Christus - casu quo van de Vliegenzwam" - zijn gevuld, waarop het "kindeke Jezus" - oftewel een "embryonale" Vliegenzwam - drijft of waarboven het "zweeft".
De iconenschilders werkten aan de hand van voorbeeldboeken met symbolen en voorgeschreven kleurgebruik, die als verplicht golden. Zij geloofden, dat de iconen aan kracht zouden inboeten of hun werking zouden verliezen, als ze de originele symbolen niet meer zouden bevatten of men ze zou wijzigen.
Moderne iconenschilders als Alena Martynova, die zich niet (langer) aan de voorschriften van de voorbeeldboeken gehouden voelen, beelden de "Inexhaustible Chalice" of onuitputtelijke bron, oftewel de maagd Maria, casu quo de Vliegenzwam, met roodomrande gouden aureool en rode mantel met "capuchon" en een met rode stof gevoerde gouden kroon af. De met een roodomrande gouden aureool getooide en een rode mantel dragende Jezus (Sacred Mushroom) komt voort en stijgt op uit de chalice of Heilige Graal met op de achtergrond een gouden kosmisch ei, waarmee (waarschijnlijk onbedoeld) de complete levenscyclus van de Vliegenzwam uit de "onbevlekt ontvangen" moederschoot wordt weergegeven (voor een afbeelding van haar icoon, zie verder op deze pagina onder De onuitputtelijke bron).
Volgens een bijbellegende zou Jozef van Arimathea het bloed van de gekruisigde Jezus in een beker, de Heilige Graal, hebben opgevangen en hiermee naar Glastonbury (Avalon) in Engeland of Brocéliande in Bretagne zijn gereisd, waar hij de chalice zou hebben verborgen. Ondanks dat de Graalridders in hun queeste steeds naar de Heilige Graal hebben gezocht, werd de oorspronkelijke "Kelk des Levens" nooit gevonden.
|
|
De oervorm van het symbool van de Heilige Graal, de
gesloten hoed (primordium) op een steel met een kruis,
ring of manchet, die zich daarna als een kelk opent.
gesloten hoed (primordium) op een steel met een kruis,
ring of manchet, die zich daarna als een kelk opent.
Nogmaals het Albigensiaans kruis van de Katharen. Ook van de Katharen werd ooit aangenomen, dat zij de uitverkoren
hoeders waren van de Heilige Graal. Christus wordt hier afgebeeld als onderdeel van een zowel gesloten (primordium)
als opschermende vliegenzwam (gelijkenis met het Egyptische ankh-symbool) met als achtergrond het
gesloten kosmische ei of de steen der wijzen (philosopher's stone) op een "steel".
Percival en de graalridders
met de Heilige Graal
Graalridders met de gouden chalice of Heilige Graal
De uiteindelijke vorm van de chalice of Heilige Graal
De onuitputtelijke bron
Oude icoon met Jezus met
gouden aureool "ontluikend"
vanuit een gouden chalice
Moderne icoon van de maagd
Maria met roodomrande gouden
aureool en rode mantel met "kap"
en een met rode stof gevoerde
gouden kroon.
De met een roodomrande gouden
aureool en een rode mantel getooide
Jezus (Sacred Mushroom) komt voort
en stijgt - met op de achtergrond een gouden kosmisch ei - op uit de chalice
of Heilige Graal, waarmee de complete
levenscyclus van de Vliegenzwam uit
de "onbevlekt ontvangen" schoot van oermoeder aarde wordt weergegeven.
Alena Martynova (1999)
Hosti met Christusfiguur
Brabants museum
Jan van Kessel (ca. 1650)
Hosti op gouden Kelk des Levens of chalice (Heilige Graal)
met silhouet van Christusfiguur (primordium) in het centrum
(Brabants museum)
Hosti met crusifix
Hosti met crucifix boven gouden "Kelk
des Levens" of chalice (Heilige Graal)
Russisch-orthodoxe iconen
Russisch-orthodoxe iconen met een met "bloed" gevulde gouden
"Kelk des Levens" of Heilige Graal, waarin het "kindeke" Jezus
of Lam Gods (hosti : vruchtvlees Vliegenzwam) met gouden
aureool, drijft of waarboven het "zweeft"
Lam Gods (hosti) en "bloed" (wijn)
Jezus "drijvend" in een met "bloed" gevulde
gouden Kelk des Levens of Heilige Graal
(Rusland, op zijde geschilderd, 14e/15e eeuw)
Johannes de Doper met Jezus
Johannes de Doper met Jezus "drijvend" in een met
"bloed" gevulde gouden Kelk des Levens of Heilige Graal
Christus Melismos ("De Verdeelde")
Het Lam Gods of Christuskind (hosti) liggend op een
pateen naast de met "bloed" (wijn) gevulde Kelk des
Levens of Heilige Graal
Omdat de plechtige, oorspronkelijk aan consumptie van de Heilige Paddenstoel door de "hogepriester" of sjamaan gerelateerde handelingen, die zich tijdens de orthodoxe voormis in de lithurgisch gelegitimeerde en slechts voor de geestelijke toegankelijke ruimte achter de iconostase voltrokken, van een uitermate streng mystiek karakter waren en volledig aan het oog van de gemeente werden onttrokkenen, is de weergave van dit ritueel op iconen bijzonder zeldzaam.
Qua ideeëninhoud bestaan er wat dergelijke afbeeldingen betreft verbanden met zowel de graallegende als met westerse ideeën rondom een reeks "hostie en bloed wonderen", oftewel met de consumptie van het (vrucht)lichaam van het Lam Gods (hostie, heilige sacrament) en het drinken van het "bloed" (wijn) uit de Kelk des Levens of Heilige Graal : de Vliegenzwam.
Bron : Onasch & Schnieper (1995).
Triniteit iconen
|
In de zogenaamde Triniteit iconen wordt de
|
|
|
Laatste avondmaal
Brabants museum
Pieter Coecke van Aelst (ca. 1530)
Schaal gevuld met kosmische eieren
(primordia : "ongeboren vruchten")
in rood, wit en goud
Jezus' "Hemelvaart"
Karlsruhe
Ulrich Apt. d. Ä. (Augsburg, 1510)
Jezus' Hemelvaart in kosmisch ei of vesica pisces
met aan de staf met gouden kruis een banier met
een gouden "kruis" in een rood veld
De brandende braambos
Vlammende vuurbol : het symbool van
de brandende braambos, oftewel van
de vliegenzwam als intermediair
tussen het "hemelse" en het aardse
Aanvullende literatuur
H. Broekema (2014). Inanna, meesteres van hemel en aarde. Geschiedenis van een Sumerische godin. Uitgeverij Elikser.
J. Matthews (1997). The Grail. Quest for the eternal. Thames & Hudson, Londen.
K. Onash & A. Schnieper (1995). ICONEN Fascinatie & Werkelijkheid.
C. Platt (1980). Panorama van de Middeleeuwen. Bruna, Gaade uitgevers, Veenendaal.
F. Vedelaer (ongedateerd). Heksentoeren. Klein Heksen Handboek. Uitgeverij Die giftige padde, De Peel.
